Νέα «Εαρινή Ασπίδα» αλά Συρία, θέλουν οι Τούρκοι στο Αιγαίο Πέλαγος, επικαλούμενοι λόγους εθνικής ασφάλειας. Με τίτλο: «Η ασπίδα θα στηθεί στη Γαλάζια Πατρίδα – Η Τουρκία έχει δικαίωμα να δημιουργήσει μια defacto κατάσταση» η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Γενί Σαφάκ, συνεχίζει το κρεσέντο των προκλητικών δημοσιευμάτων, παρουσιάζοντας δηλώσεις «ειδικών» που επισημαίνουν πως η Τουρκία θα μπορούσε να προχωρήσει σ’ ανάλογες κινήσεις, όπως της στρατιωτικής επιχείρησης το 2020 στη συριακή επικράτεια¸ επικαλούμενη την ανάγκη αυτοπροστασίας.

«Η ασπίδα αυτή τη φορά θα στηθεί στην γαλάζια πατρίδα. Η Τουρκία έχει δικαίωμα να τη στήσει στην πράξη. Στο επίκεντρο της έντασης μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο βρίσκεται το νομικό status των αμφισβητούμενων νησιών.

Η Ελλάδα διαμέσου αυτών των νησιών επιδιώκει να κυριαρχήσει σε μία ευρεία περιοχή στη Ανατολική Μεσόγειο» γράφει προκλητικά η Γενί Σαφάκ, ζητώντας ουσιαστικά να εφαρμοστεί στο Αιγαίο Πέλαγος, το ίδιο ακριβώς μοντέλο με την «Εαρινή Ασπίδα» στη βόρειο Συρία. Το τραγικό είναι, πως η Γενί Σαφάκ επικαλείται το… Διεθνές Δίκαιο.

Μία επιχείρηση όπως αυτή του 2020 στη Συρία, θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, σύμφωνα με τους όρους της Άγκυρας, επιβάλλοντας στην Αθήνα την ατζέντα της, τονίζει το προκλητικό δημοσίευμα που συνοδεύεται και από χάρτη που σημειώνονται με «κόκκινο» χρώμα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που η Άγκυρα αμφισβητεί ευθέως την ελληνική κυριαρχία.

«Οι ειδικοί αναφέρουν πώς η κυριαρχία των Δωδεκανήσων από νομική σκοπιά, πλέον έχει φτάσει να μην ανήκει στην Ελλάδα και σχολιάζουν πως “σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο η Τουρκία στο θέμα των Δωδεκανήσων έχει το δικαίωμα να δημιουργήσει κατάσταση στην πράξη. Με διαπραγματεύσεις δεν μπορεί να αποσπαστεί κάτι από την Ελλάδα. Με μια στρατιωτική επιχείρηση του τύπου “Θαλάσσια Ασπίδα Νησιών” δημιουργώντας μια ντε φάκτο κατάσταση, μετά μπορεί να την επιβάλει και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

Από το 2016 η Τουρκία έχει πραγματοποιήσει τις παρακάτω επιχειρήσεις κατά της Συρίας, επικαλούμενη πάντα την ανάγκη αυτοπροστασίας της: «Ασπίδα του Ευφράτη» (2016), «Κλάδος Ελαίας» (2018) «Πηγή Ειρήνης» (2019) και «Εαρινή Ασπίδα» (2020). Ουσιαστικά η Άγκυρα «ροκανίζει» την συριακή επικράτεια, επικαλούμενη «λόγους εθνικής ασφάλειας», όμως τίποτε δεν δείχνει ότι αντιλαμβάνεται την στρατιωτική παρουσία της στη βόρειο Συρία ως προσωρινή. Είναι χαρακτηριστικό πως κάθε μία από αυτές τις επιχειρήσεις αποβλέπει στην εμπέδωση των κεκτημένων της προηγούμενης.