Ενώ ο κόσμος παρακολουθεί καθηλωμένος άλλες συγκρούσεις, μια σιωπηλή κόλαση εκτυλίσσεται στο Σουδάν, μια κρίση που, με τα επίσημα στοιχεία, είναι η μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή που έχει καταγραφεί ποτέ.

Δεν είναι υπερβολή, είναι η ψυχρή πραγματικότητα που επιβεβαιώνουν οι διεθνείς οργανισμοί, αλλά που, για κάποιο λόγο, δεν καταφέρνει να σπάσει τον τοίχο της παγκόσμιας αδιαφορίας.

Από τον Απρίλιο του 2023, η σύγκρουση μεταξύ των Σουδανικών Ενόπλων Δυνάμεων (SAF) και των παραστρατιωτικών Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (RSF) έχει μετατρέψει τη χώρα σε ένα απέραντο πεδίο φρίκης.

Τα νούμερα είναι αμείλικτα και σοκαριστικά: πάνω από 30 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται άμεσα ανθρωπιστική βοήθεια. Το πιο συγκλονιστικό; Περισσότεροι από 12 εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί βίαια από τα σπίτια τους, καθιστώντας το Σουδάν τη χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό εσωτερικά εκτοπισμένων στον πλανήτη.

 (Photo by AFP) (Photo by -/AFP via Getty Images)

Πίσω από αυτούς τους αριθμούς κρύβονται ιστορίες που παγώνουν το αίμα. Οι αναφορές για μαζικές εκτελέσεις αμάχων, ιδιαίτερα στην περιοχή του Νταρφούρ, όπου η βία παίρνει συχνά εθνοτικά κίνητρα, είναι πλέον καθημερινότητα.

Βίντεο που κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν μέλη των RSF να εκτελούν εν ψυχρώ αιχμαλώτους και τραυματίες, σε μια επίδειξη κτηνωδίας που δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Η Amnesty International έχει μάλιστα τεκμηριώσει μια οργανωμένη εκστρατεία σεξουαλικής βίας κατά αμάχων, με τα θύματα να είναι κυρίως γυναίκες και κορίτσια.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού της λιμοκτονίας. Η παρεμπόδιση της ανθρωπιστικής βοήθειας από τις εμπόλεμες πλευρές έχει οδηγήσει 1,4 εκατομμύρια παιδιά σε περιοχές που κινδυνεύουν άμεσα από λιμό. Χιλιάδες από αυτά θα πεθάνουν χωρίς άμεση ιατρική και διατροφική υποστήριξη.

Γιατί λοιπόν αυτή η κρίση δεν είναι πρωτοσέλιδο; Γιατί η παγκόσμια κοινότητα μοιάζει να έχει κουραστεί να βλέπει τη φρίκη;