Τεράστιο επίτευγμα θεωρείται από τους οπαδούς του Φιντέλ Κάστρο το γεγονός ότι οι ΗΠΑ αναγνώρισαν την Κούβα κάτι που ο ίδιος ζητά από το 1959.
Υπάρχει βέβαια και ένα «άρωμα Φιντέλ» στην ομιλία του Ραούλ Κάστρο όταν υποδέχτηκε στην Αβάνα τους τρεις συμπατριώτες του που είχαν καταδικαστεί στις ΗΠΑ για κατασκοπεία.
Ο Ραούλ Κάστρο φρόντισε να φορέσει τη στρατιωτική του σχολή συνδέοντας την απελευθέρωση των κρατουμένων με τον «σύντροφο Φιντέλ» και την υπόσχεση που έδωσε πριν από χρόνια για να φέρει τους άνδρες πίσω στην Κούβα.
Η Κούβα που διαμορφώνει ο Ραούλ απέχει πολύ από τα επαναστατικά χρόνια του αδελφού του. Η σημερινή Κούβα ενδιαφέρεται περισσότερο για δολάρια παρά για ιδανικά. Είναι μια υπερήφανη χώρα, κουρασμένη να αγωνίζεται, όπου οι φτωχοί βλέπουν τους πλούσιους να ακολουθούν τους στόχους που έχει βάλει ο Ραούλ: οικονομική ανάπτυξη και σταθερότητα.
«Ο Ραούλ είναι ένας πραγματιστής, όχι ένας άμυαλος ιδεαλιστής», λέει ο Μπράιαν Λέιτελ, ένας πρώην αναλυτής της CIA που έχει γράψει βιβλία για τους Κάστρο. «Ο Φιντέλ ήταν πάντα η βαριά άγκυρα στην αλλαγή και τη μεταρρύθμιση».
