Η αιμοχρωμάτωση είναι μία γενετική νόσος που χαρακτηρίζεται από υπερβολική απορρόφηση και συσσώρευση σιδήρου στο σώμα.
Η νόσος οφείλεται σε μετάλλαξη που οδηγεί σε υπερβολική απορρόφηση σιδήρου από τη γαστρεντερική οδό και συχνά διαγιγνώσκεται πριν προκαλέσει προβλήματα.
Συμπτώματα
Τη στιγμή της διάγνωσης ο ασθενής μπορεί να είναι ασυμπτωματικός.
Οι συμπτωματικοί ασθενείς μπορεί να εμφανίζουν:
-Αδυναμία
-Κόπωση
-Πόνο στις αρθρώσεις
-Κοιλιακό άλγος
-Ηπατική ανεπάρκεια
-Συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας
Τα συμπτώματα οφείλονται στην εναπόθεση περίσσειας σιδήρου σε πολλαπλά συστήματα οργάνων.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση της αιμοχρωμάτωσης περιλαμβάνει φλεβοτομή (αφαίρεση αίματος) που γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα μέχρι τα αποθέματα σιδήρου του ασθενή να πέσουν σε φυσιολογικά επίπεδα.
Σε πρώτη φάση αφαιρείται περίπου 1 μονάδα αίματος κάθε βδομάδα μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό επίπεδο φερριτίνης.
Η θεραπεία συντήρησης συνίσταται σε αφαίρεση αίματος σε διαστήματα ενός έως τεσσάρων μηνών.
Για να προληφθεί η ζάλη ή η υπόταση, ο ασθενής ενθαρρύνεται να πιει αρκετά υγρά και να αποφεύγει την έντονη άσκηση τις πρώτες 24 ώρες μετά τη διαδικασία.
