Η αυξημένη παραγωγή ιδρώτα (υπεριδρωσία) είναι αναμφίβολα ένα ενοχλητικό πρόβλημα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Εξίσου σημαντικό είναι όμως να απευθυνθούμε σε ειδικό αν αντιμετωπίζουμε το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή αν δεν ιδρώνουμε ακόμη και μετά από έντονη σωματική άσκηση ή όταν οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές.
Η εφίδρωση είναι ένας απαραίτητος μηχανισμός αυτο-ρύθμισης της θερμοκρασίας του σώματος. Εάν δεν ιδρώνουμε, τότε υπάρχει δυσλειτουργία στους ιδρωτοποιούς αδένες. Πρόκειται για τη λεγόμενη υφίδρωση (hypohidrosis) ή ανιδρωσία (anhidrosis). Η ελαττωμένη εφίδρωση μπορεί να παρατηρηθεί σε ολόκληρο το σώμα ή τοπικά σε διάφορα σημεία του σώματος.
Η αδυναμία παραγωγής ιδρώτα μπορεί να οδηγήσει σε υπερθέρμανση του οργανισμού, οδηγώντας πολλές φορές σε σοβαρές επιπλοκές (θερμοπληξία).
Η ανιδρωσία διαγιγνώσκεται δύσκολα, ενώ η υφίδρωση συνήθως περνά απαρατήρητη από γιατρούς και ασθενείς. Οι δύο παθήσεις μπορεί να είναι κληρονομικές ή να εκδηλωθούν σε μεγαλύτερη ηλικία.
Αίτια
Οποιαδήποτε πάθηση προκαλεί βλάβες στο νευρικό σύστημα μπορεί να παρεμποδίσει τη λειτουργία των ιδρωτοποιών αδένων. Ενδεικτικά:
– σύνδρομο Ross
– διαβήτης
– αλκοολισμός
– Πάρκινσον
– πολλαπλή ατροφία (MSA)
– αμυλοείδωση
– σύνδρομο Sjögren
– μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα
– νόσος Fabry
– σύνδρομο Horner
– βλάβες στο δέρμα λόγω σοβαρού εγκαύματος (και επακόλουθες μόνιμες βλάβες στους ιδρωτοποιούς αδένες)
– ακτινοβολίες, τραυματισμός, λοίμωξη, φλεγμονές
– υποϊδρωτική εκτοδερματική δυσπλασία (κληρονομική πάθηση στην οποία οι ιδρωτοποιοί αδένες είναι ανύπαρκτοι ή σχεδόν ανύπαρκτοι)
Η μειωμένη παραγωγή ιδρώτα συνοδεύεται πολλές φορές από ζαλάδες, κράμπες και μυϊκή αδυναμία και κοκκίνισμα στο πρόσωπο.
