ΤΟ ΠΑΡΑΠΕΜΠΤΙΚΟ ΒΟΥΛΕΥΜΑ

Οργάνωση με διακριτούς ρόλους

Κατηγορούμενοι είναι 20 πρόσωπα, Έλληνες και αλλοδαποί. Οι οκτώ φέρονται να έχουν σημαίνοντα ρόλο καθώς τους αποδίδεται ότι «από το 2007 έως τις 2/12/2010 συγκρότησαν, παρέμειναν ως ενταγμένα μέλη σε δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα αποτελούμενη από τρία άτομα (εγκληματική οργάνωση) που επιδίωκε τη διάπραξη κακουργημάτων τα οποία προβλέπονται στο άρθρο 351 ΠΚ (σωματεμπορία)».

Η οργάνωση «είχε διακριτούς και κατανεμημένους ρόλους δράσης , βάσει οργανωμένου σχεδίου».

Οι οκτώ που κατά την κατηγορία μοιράζονται τη διεύθυνση της οργάνωσης είναι οι Αγγελος Γιαννακόπουλος, Πρίαμος Ζεβλεκάρης, Στέργιος Μπουτουρίδης (ή Sergey ή Seri ή Ser), Βλαντισλάβ Μπουτουρίδης, Nataliya Kolesnikova (ή Sveta ή Natasha ή Natela ή Natalia ή γιαγιά), Ekaterina Vlasenko (ή Katia), Marina Nagibina Streltsova και Anna Khamitova.

Οι υπόλοιποι φέρονται ως απλά μέλη της οργάνωσης. Θύματα ήταν «γυναίκες από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που βίωναν τη φρίκη της “εργασίας” στα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης που ελέγχονταν από την οργάνωση…».

Πώς παρέσυραν τα θύματα

Ως «κράχτες», σύμφωνα με την κατηγορία, εμφανίζονταν η Nagibina που είχε ανοίξει γραφείο ευρέσεως εργασίας στην πόλη Χαμπάροφσκ της Ρωσίας και η Khamitova, υπεύθυνη του γραφείου. Επειθαν τις γυναίκες ότι θα τις στείλουν για δουλειά ως χορεύτριες στον καλοπληρωμένο… παράδεισο της νυχτερινής διασκέδασης στην Αθήνα, «εκμεταλλευόμενες την ευάλωτη οικονομική – κοινωνική τους θέση». Στη συνέχεια τις προωθούσαν στην Ελλάδα με τη συνεργασία της Κatia, που… έκανε το παζάρι, καθώς «διαπραγματευόταν την αγοραπωλησία τους, είτε μόνη είτε με τη συνεργασία της Streltsova, με τους Γιαννακόπουλο, Ζεβλεκάρη και Βλαντισλάβ Μπουτουρίδη».

Στην Ελλάδα τις επιτηρούσε η Natela, που εμφανίζεται ως στενή συνεργάτιδα των φερομένων διευθυντών της οργάνωσης. Τα θύματα παραλάμβαναν από τα αεροδρόμια ο «Sergey» ή συνεργάτες του που είχαν την ευθύνη για τη «μεταφορά, προώθηση, κατακράτηση, πρόσληψή τους σε νυχτερινά κέντρα της Αθήνας ή της επαρχίας, την εγκατάστασή τους σε μισθωμένα διαμερίσματα ή ξενοδοχεία, τη σίτιση, εποπτεία, νουθεσία με απειλές, τις αμοιβές, τις αποδόσεις, την παράνομη νομιμοποίησή τους».

O αφανής ιδιοκτήτης

Κατά το βούλευμα, «ο Αγγ. Γιαννακόπουλος ήταν αφανής ιδιοκτήτης των κέντρων Alcatraz, Grand Ritorno, Moulin Bleu και Star από κοινού με τον Ζεβλεκάρη ή Άκη ή “μικρό Α” ή “μικρό” . Ο Ακης φερόταν ως ιδιοκτήτης των Ritorno και Alcatraz, η δε μητέρα του ως ιδιοκτήτρια των Grand Ritorno και Star ενώ στην πραγματικότητα ήταν ιδιοκτήτης από κοινού με τον Γιαννακόπουλου των κέντρων στα οποία εξαναγκάζονταν με απειλές να εργαστούν τα θύματα».

Από την οργάνωση φέρεται ότι ελέγχονταν και άλλα κέντρα στα οποία προωθούνταν οι κοπέλες επί των λεωφόρων Συγγρού, Δημοκρατίας, Τατοΐου, Αθηνών αλλά και στη Λαμία, τη Σκύδρα Πέλλας, τη Φλώρινα, την επαρχιακή οδό Λάρισας – Καρδίτσας, στα οποία ιδιοκτήτες φέρονταν μέλη της οργάνωσης. Αλλοι ήταν στην υποδοχή των κέντρων, άλλοι πλήρωναν τα ενοίκια, άλλοι έκρυβαν τα διαβατήρια, άλλος πηγαινοέφερνε στα κέντρα τις γυναίκες…

Το ξέπλυμα και οι φούρνοι

Σύμφωνα με το βούλευμα, «ο Άγγελος Γιαννακόπουλος ξέπλενε το παράνομο χρήμα επενδύοντας τα κέρδη στο “ Χωριάτικο” που εκπροσωπούνταν νόμιμα από αυτόν και είχε την εκμετάλλευση αλυσίδας 17 αρτοποιείων στην Αττική και επεδίωκε και την επέκτασή της». Μέρος των κερδών φέρεται να διαχειρίζονταν και άλλοι κατηγορούμενοι στους οποίους επίσης αποδίδεται και η κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα (ξέπλυμα βρόμικου χρήματος).

Κατηγορούμενος είναι και ένας δικηγόρος που φέρεται ότι είχε αναλάβει την επ’ αμοιβή έκδοση γνήσιων αλλά και την κατάρτιση πλαστών βιβλιαρίων υγείας, αδειών διαμονής και εργασίας στο όνομα των γυναικών-θυμάτων, τα οποία έγγραφα φρόντιζε να εκδίδονται κατά προτεραιότητα φίλος του αστυνομικός.

Τα μαρτύρια των γυναικών

Σύμφωνα με το βούλευμα, οι κοπέλες υποχρεούνταν «να επιδίδονται ημίγυμνες σε ετεροφυλικές και ομοφυλοφιλικές ερωτικές πράξεις επί σκηνής, να χρησιμοποιούν ερωτικά βοηθήματα και πλαστικά ομοιώματα ανδρικών μορίων, να πραγματοποιούν ερωτικά ραντεβού εντός κι εκτός καταστημάτων, να εκδίδονται με αόριστο αριθμό ανδρών έναντι αμοιβής, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας παρακρατούσαν οι κατηγορούμενοι, αποδίδοντάς τους μικρό μέρος ή και μηδενικό σε πολλές περιπτώσεις.

Τις απειλούσαν με απέλαση, περιόριζαν ή απαγόρευαν εντελώς την επικοινωνία με φιλικά – συγγενικά πρόσωπα, τις υποχρέωναν να κάνουν εικονικούς γάμους με Έλληνες, να υπογράφουν συμβόλαια ότι δήθεν όφειλαν υπέρογκα ποσά στην οργάνωση, ώστε να τις εξαναγκάζουν να κάνουν όσα τους επέβαλαν, απειλώντας τες ότι σε διαφορετική περίπτωση το χρέος θα επιβάρυνε τις οικογένειές τους, ασκώντας ψυχολογική και σωματική βία».Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα