Η μητέρα από την Πάτρα καταδικάστηκε σήμερα για τους θανάτους των δύο μικρότερων παιδιών της (Μαλένας και Ίριδας) και δεδομένου ότι δεν ζήτησε να της αναγνωριστεί κάποιο ελαφρυντικό η ποινή η οποία της επιβλήθηκε ήταν δις ισόβια.

Αν είχε ζητήσει ελαφρυντικό και αν το δικαστήριο είχε αποφασίσει να της το χορηγήσει τότε θα είχαν «σπάσει» τα ισόβια και η μεταχείριση της σε επίπεδο ποινής θα ήταν πολύ διαφορετική.

Η Ρούλα Πισπιρίγκου μετράει ήδη μία ισόβια καταδίκη από το πρώτο δικαστήριο που αφορούσε το θάνατο της μεγαλύτερης της κόρης Τζωρτζίνας.

Συνολικά λοιπόν αντιμετωπίζει τρία ισόβια μέχρι στιγμής αν αυτό δεν αλλάξει στα μικτά ορκωτά εφετεία που έχει μπροστά της.

Σύμφωνα με τον ποινικό μας κώδικα η ποινή της ισόβιας κάθειρξης ισούται με 20 χρόνια κλειστά στην φυλακή. Όταν αντιμετωπίζεις παραπάνω από μία ποινή ισόβιας κάθειρξης όπως στην περίπτωση της Ρούλας Πισπιρίγκου αυτό δεν πάει αθροιστικά αλλά το μέγιστο δυνατό όριο ανεξαρτήτως της ποινής που έχει λάβει κάποιος που μπορεί να κάτσει στη φυλακή είναι τα 25 έτη. Ακόμα κι αν έχει καταδικαστεί τρεις φορές ισόβια.

Στην περίπτωση της ισόβιας κάθειρξης δεν υπάρχει ευεργετικός υπολογισμός με εργασία μέσα στην φυλακή. Τα 20 είτε 25 χρόνια είναι χρόνια πραγματικής έκτισης μέσα στο σωφρονιστικό κατάστημα.

Πότε όμως θα μπορεί να αιτηθεί για να λάβει την ολιγοήμερη άδεια που δικαιούνται οι κρατούμενοι των φυλακών;

Δεδομένων των τριών ισοβίων καθείρξεων που έχει θεμελιώνει δικαίωμα για να ζητήσει άδεια από την φυλακή μετά από 18 χρόνια!