Την επιστροφή της χώρας στη δραχμή προκρίνει ως λύση ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ομολογώντας ωστόσο εμμέσως ότι δεν έχει εναλλακτικό σχέδιο, αφού επιλέγει για μια ακόμη φορά να αναφερθεί γενικώς και αορίστως σε ένα «ριζοσπαστικό προοδευτικό πρόγραμμα», δίχως να μπαίνει στον κόπο να μας το εξηγήσει.

Σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών αναφέρει ότι: «Δεν ήμουν μόνο εγώ αλλά το σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούσε την κατάργηση των μνημονίων. Μάλιστα, υπογραμμίζαμε από κοινού, σε όλους τους τόνους ότι θα προχωρήσουμε μονομερώς στην ακύρωση των μνημονίων. Σε κάθε περίπτωση το εθνικό νόμισμα, ως ενδεχόμενη απάντηση σε πρωτοφανείς εκβιασμούς και στην καταλήστευση της χώρας, δεν είναι καταστροφή. Αντίθετα, σε συνδυασμό με ένα ριζοσπαστικό προοδευτικό πρόγραμμα, συνιστά μια βιώσιμη και πολύ προτιμότερη λύση».

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ή είναι άσχετος, ή επικίνδυνος λόγω ασχετοσύνης, ή δημαγωγός ή ακόμα χειρότερα πολιτικός απατεώνας.

Λέει ότι η δραχμή δεν είναι καταστροφή. Μπορεί να έχει και δίκιο. Μπορεί να το αποδείξει; Ή απλά επειδή το λέει είναι και έτσι; Και ποιος νομίζει ότι είναι; Ο Πάπας της Ρώμης που έχει το αλάθητο;

Αναφέρεται για μια ακόμη φορά σε ένα «ριζοσπαστικό προοδευτικό πρόγραμμα», δίχως να μας λέει ποιο είναι, το οποίο αυτό πρόγραμμα (το οποίο επιμένει να μην μας το αποκαλύπτει) συνιστά «μια βιώσιμη και προτιμότερη λύση».

Μπορούμε να γνωρίζουμε επιτέλους και εμείς κύριε Λαφαζάνη ποιο είναι αυτό το περιβόητο πρόγραμμά σας για να κρίνουμε, συνεκτιμήσουμε, με τη σειρά μας, ως ελληνικός λαός, εάν είναι βιώσιμο και προτιμότερο;

Δηλαδή δεν αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος ότι σε περίπτωση που έχει εναλλακτική λύση και δεν τη λέει είναι ανόητο, αφού μπορεί να έπειθε τον κόσμο, εάν όμως δεν έχει εναλλακτική λύση τότε είναι ψεύτης και εθνικά επικίνδυνος;

Για το λεγόμενο plan B του Γιάννη Βαρουφάκη σημειώνει ότι δεν το ήξερε.

«Προσωπικά δεν γνωρίζω να υπήρχε κανένα Plan-B στην κυβέρνηση. Αντίθετα, όποτε εγώ έθετα είτε στα κομματικά και κυβερνητικά όργανα είτε στις συσκέψεις, θέμα ενδεχόμενης εξόδου από την ευρωζώνη και σχεδίου σε αυτήν την κατεύθυνση, συναντούσα μια πεισματική αντίδραση και έβλεπα γύρω μου εκνευρισμό. Η ηγεσία του κόμματος και της κυβέρνησης, παρά τις Συνεδριακές αποφάσεις, οι οποίες δεν ετηρούντο σε όλα, σχεδόν, τα πιο ριζοσπαστικά σημεία τους, όπως, για παράδειγμα η εθνικοποίηση των τραπεζών, ήταν δογματικά προσκολλημένη στο ευρώ».

Μέχρι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης να μας παρουσιάσει αναλυτικά, βήμα προς βήμα, το εναλλακτικό, προοδευτικό και ριζοσπαστικό του πρόγραμμα, θα τον θεωρούμε εθνικά επικίνδυνο και πολιτικό απατεώνα.