Η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος είναι μια αρκετά συχνή νόσος, η οποία προκαλείται από την εισβολή μικροβίων σε αυτό.
Oι ουρολοιμώξεις αφορούν και τα δύο φύλα και όλες τις ηλικίες. Στη βρεφική και νηπιακή ηλικία είναι συχνότερες στα αγόρια, ενώ στη νεανική ηλικία είναι πιο συχνές στα κορίτσια, πιθανώς λόγω της κοντής ουρήθρας.
Κατά την παραγωγική ηλικία, οι ουρολοιμώξεις είναι πιο συχνές στις γυναίκες. Υπολογίζεται ότι 1 στις 5 γυναίκες θα πάθει ουρολοίμωξη τουλάχιστον μία φορά στη ζωή της. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι μικροοργανισμοί εισβάλλουν στο ουροποιητικό από την ουρήθρα. Στις γυναίκες κυρίως αφορούν μικρόβια που βρίσκονται στον κόλπο και στον πρωκτό και ακολουθούν ανοδική πορεία προς την ουροδόχο κύστη λόγω της ανατομικής κατασκευής της ουρήθρας.
Είδη των ουρολοιμώξεων
Οι ουρολοιμώξεις χωρίζονται σε τέσσερις κύριες κατηγορίες: σε αυτές που προκαλούνται από βακτήρια και δεν προκαλούν συμπτώματα (ασυμπτωματική βακτηριουρία), στην κυστίτιδα, στην οξεία πυελονεφρίτιδα (λοίμωξη του νεφρού) και στις ουρολοιμώξεις που υποτροπιάζουν.
Ασυμπτωματική βακτηριουρία
Η καλλιέργεια ούρων βγαίνει θετική, αλλά ο ασθενής δεν εκδηλώνει συμπτώματα. Στους υγιείς ανθρώπους δεν χρειάζεται θεραπεία. Ωστόσο, πρέπει να υποβάλλονται σε αγωγή όσοι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, πολυκυστικούς νεφρούς, ανατομικές ή λειτουργικές διαταραχές του ουροποιητικού συστήματος, καθώς και οι ασθενείς που προετοιμάζονται για ουρολογική χειρουργική επέμβαση.
Κυστίτιδα
Εμφανίζεται με πόνο χαμηλά στην κοιλιά, ενοχλήματα κατά την ούρηση (πόνος, τσούξιμο, αίσθημα βάρους κατά την ούρηση), συχνουρία, δυσοσμία ούρων, αιματουρία (αίμα στα ούρα) και σπάνια πυρετό. Η διάγνωση γίνεται με τις κλασικές εξετάσεις ούρων (τη γενική και την καλλιέργεια ούρων). Η θεραπεία είναι λήψη αντιβιοτικής αγωγής επί τέσσερις ημέρες σε συνδυασμό με αυξημένη πρόσληψη υγρών από το στόμα.
Οξεία πυελονεφρίτιδα
Είναι η λοίμωξη του νεφρού. Εμφανίζεται με πόνο στη μέση ή/και στην κοιλιά, υψηλό πυρετό με ρίγος, ενοχλήματα κατά την ούρηση και, λιγότερο συχνά, ναυτία και εμέτους. Η διάγνωση γίνεται με την καλλιέργεια ούρων, ενώ απαραίτητο είναι και ένα υπερηχογράφημα νεφρών για να εντοπιστεί τυχόν διάταση της πυέλου και του ουρητήρα με παρουσία πύου (πυονέφρωση). Σε περιπτώσεις όπου ο υψηλός πυρετός επιμένει παρά την αντιβίωση, πρέπει να γίνει και αξονική τομογραφία για τον αποκλεισμό αποστήματος μέσα στον νεφρό. Η θεραπεία είναι η άμεση έναρξη ενδοφλέβιας αντιβιοτικής αγωγής, με αντιβιοτικό φάρμακο ευρέος φάσματος, σε συνδυασμό με την τοποθέτηση ουροκαθετήρα.
Υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις
Υποτροπιάζουσες χαρακτηρίζονται οι ουρολοιμώξεις όταν συμβαίνουν δύο ή περισσότερα επεισόδια τους τελευταίους 6 μήνες ή τρία ή περισσότερα επεισόδια τους τελευταίους 12 μήνες. Εκδηλώνονται σε ασθενείς με ανατομικές ή λειτουργικές ανωμαλίες του ουροποιητικού. Η θεραπεία είναι μεγάλης χρονικής διάρκειας και εξατομικεύεται ανάλογα με το αίτιο.
Πρόληψη
-Η λήψη ικανοποιητικής ποσότητας υγρών καθημερινά και ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες παίζει σημαντικό ρόλο.
-Επίσης, η ούρηση πρέπει να γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, πριν η κύστη υπερδιαταθεί.
-Ο καθαρισμός της γεννητικής περιοχής πρέπει να γίνεται από εμπρός προς τα πίσω, για να μη μεταφέρονται στην ουρήθρα τα μικρόβια της περιπρωκτικής περιοχής.
-Τέλος, πρέπει να κενώνεται η ουροδόχος κύστη αμέσως μετά από τη σεξουαλική επαφή.
