Α! Κοιτάξτε ποιος καταρρέει. Ο μέγιστος (και πανάκριβος) «σεφ» του αλατιού, ο Salt Bae, ήρθε η ώρα να πληρώσει τον λογαριασμό.
Δεν φτάνει που μας είχε ζαλίσει τα… αυλάκια με τα βίντεο και τις «χρυσές» μπριζόλες των 700 ευρώ, τώρα μαθαίνουμε ότι πίσω από τη χρυσόσκονη και το «θαυματουργό» αλάτισμα, υπήρχε εργασιακός μεσαίωνας. Ναι, ο άνθρωπος που χρέωνε μια περιουσία για να βάλει αλάτι σε ένα κομμάτι κρέας, φέρεται να έτρωγε το κρέας των εργαζομένων του.
Καταγγελίες για «πονηρές» απαιτήσεις από τις γυναίκες υπαλλήλους, κακοποιητικές συμπεριφορές… Μπράβο του, τι να πούμε. Τελικά, η μόνη αυθεντική γεύση στα εστιατόριά του δεν ήταν το κρέας, αλλά η πίκρα και η εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Και όλα αυτά, την ώρα που η «γαστρονομική αυτοκρατορία» του, η οποία βασίστηκε στο μιμίδιο (meme) και όχι στην ουσία, βάζει λουκέτα. Φυσικά. Το κοινό πλέον βαρέθηκε το θέαμα και ψάχνει φαγητό με *γεύση* και *αξία*, όχι με φτιασιδωμένη επίδειξη.
Κρίμα, ούτε καν τη μανία της περσόνας του δεν κατάφερε να διατηρήσει, με τόση υποκριτική δόση αλατιού που έριχνε. Τουλάχιστον, τα εστιατόρια που κλείνουν είναι μια καλή υπενθύμιση: **Το κακό στυλ και η κακή συμπεριφορά έχουν ημερομηνία λήξης, ακόμα κι αν είναι πασπαλισμένα με χρυσό.**
Συνεχίστε το θεατράκι, Νουσρέτ. Εμείς θα φάμε το σουβλάκι μας, με 3 ευρώ και… ανθρώπινες συνθήκες. Και ναι, θα ρίξουμε αλάτι, αλλά μόνο όσο χρειάζεται.