Ο φακός του ματιού φυσιολογικά είναι καθαρός σαν κρύσταλλο. Η θόλωσή του από διάφορες αιτίες ονομάζεται καταρράκτης.
Ο καταρράκτης εμφανίζεται μετά την ηλικία των 50. Μπορεί όμως να παρουσιαστεί και σε οποιαδήποτε άλλη ηλικία, ακόμα και σε βρέφη και παιδιά (υπάρχει σπάνιος συγγενής καταρράκτης, όπου το μωρό γεννιέται με θολό φακό).
Συμπτώματα
Ο καταρράκτης εμφανίζεται με ποικιλία συμπτωμάτων:
-Σταδιακή θόλωση της όρασης είτε για μακριά είτε για κοντά
-Δυσκολία στη νυχτερινή όραση, όπου διαπιστώνει κανείς ιδιαίτερη ενόχληση με τους προβολείς των αυτοκινήτων
-Συχνή αλλαγή του βαθμού διάθλασης των ματιών, η αλλαγή δηλαδή της συνταγής των γυαλιών ακόμη και κάθε τρίμηνο, που εμφανίζεται κατά την εξέλιξη του καταρράκτη.
Τα συμπτώματα πρέπει να αξιολογούνται από τον εξειδικευμένο οφθαλμίατρο, ο οποίος μπορεί να βεβαιώσει την παρουσία ή μη καταρράκτη, καθώς και την αναγκαιότητα για επέμβαση.
Αντιμετώπιση
Αν ο παθών αμελήσει την κατάσταση, ο καταρράκτης επιδεινώνεται και η όραση χειροτερεύει άλλοτε σταδιακά και άλλοτε ταχύτατα.
Όταν ο καταρράκτης γίνει τελικού σταδίου, η επέμβαση είναι τεχνικά πιο δύσκολη.
Ο ασθενής δεν χρειάζεται πλέον να περιμένει να «ωριμάσει» ο καταρράκτης, όπως απαιτούνταν παλαιότερα.
Η μικροχειρουργική αποκατάσταση της διαύγειας του φακού, που σήμερα ονομάζεται φακοθρυψία ή φακεκτομή ή φακόλυση, αποτελεί τη μόνη λύση για τον καταρράκτη. Αυτή μπορεί να γίνει μερικές φορές ταυτόχρονα με τη διόρθωση των τυχόν διαθλαστικών ανωμαλιών του ματιού (μυωπίας, υπερμετρωπίας, αστιγματισμού ή πρεσβυωπίας).
