Σας παραθέτω ένα μέϊλ που έλαβα από φίλο μου Τραπεζίτη που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο:
Αγαπητέ μου Σπύρο,
Εγώ, από την πλευρά των Τραπεζιτών, αισθάνομαι ότι στην Ελλάδα όλα βαίνουν καλώς.
Κατ αρχήν έχουμε επιβάλλει το ευρώ ως κυρίαρχη ιδέα μη αμφισβητούμενη και έχουμε ενώσει όλο τον πολιτικό κόσμο, άσχετου ιδεολογικής προέλευσης, σε αυτή την αρχή.
Καταστήσαμε μια οικονομική αρχή δόγμα. Το δόγμα δύσκολα αμφισβητείται όπως γνωρίζουμε από την ιστορία των θρησκειών.
Το Εθνικό Νόμισμα που αποτελεί το μεγαλύτερο κίνδυνο για μας, τον έχουμε ξεδοντιάσει.
Αποτελεί για τους Έλληνες το ευρώ λιμάνι σιγουριάς, που αξίζει αιώνιες θυσίες. Αυτή είναι η μεγαλύτερη μας επιτυχία, να μην γίνεται δεύτερη σκέψη πάνω σε αυτό το θέμα, ή αν γίνεται, να προκαλεί απέχθεια στο Λαό, το εθνικό νόμισμα να συνδυάζεται με το χάος στην κοινωνική ζωή.
Σε αυτό το θέμα φίλοι Έλληνες και εμείς, έχουμε δουλέψει καταπληκτικά. Ποτέ δεν πιστεύαμε εδώ στο Βερολίνο ότι ένας Λαός με τόσο μεγάλη ιστορία στο θέμα του εθνικού νομίσματος θα επιδείκνυε ακρισία και τόση έλλειψη μνήμης.
Επειδή το ευρώ καθορίζει την πολιτική και δεν καθορίζεται από αυτή, η πολιτική κάθε Κυβέρνησης είναι πανομοιότυπη, αυτό που επιδιώκαμε και επιβάλλαμε σε όλη την Ευρώπη με την Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Ήδη από την έναρξη της κρίσης και των μνημονίων έχουν «φαγωθεί» πέντε Κυβερνήσεις, πέντε πρωθυπουργοί. Κανένα πρόβλημα. Η πολιτική παραμένει ίδια που το ευρώ επιβάλλει. Ο Λαός νοιώθει κυρίαρχος. Οι πολιτικοί ικανοποιούν την πλεονεξία τους και την φιλοδοξία τους στο πεδίο που εμείς ορίζουμε. Είναι υπάκουοι, και αυτό έχει σημασία, ασχέτως του τι λένε στο δημόσιο λόγο τους ή τι υπόσχονται.
Εξαγοράζουμε την χώρα χωρίς αντίσταση, αφού η σιγουριά των χρεών αυτό απαιτεί.
Επιβάλλουμε την νομοθεσία που θέλουμε για την διακυβέρνηση της ξεκάθαρα, με την έννοια ότι η κυβέρνηση μόνο την εισοδηματική πολιτική μπορεί να ασκεί και να διαφυλάσσει τους νόμους της ελεύθερης αγοράς. Όλη η νομοθεσία αυτή με επιτυχία περνά από το κοινοβούλιο με αυξημένες πλειοψηφίες.
Η χώρα θα αναπτυχτεί σε βάθους χρόνου, με ρυθμούς που επιβάλει η απομείωση της αξίας της εργασίας και η απαλλαγή της από στρεβλώσεις προστατευτικές, και από την συσσώρευση εξωτερικού κεφαλαίου στο βαθμό που η χωρά γίνεται επενδυτικά ελκυστική. Όλα αυτά υπό καθεστώς ελεύθερης αγοράς και ελάχιστου κράτους.
Όλα αυτά απαιτούν βεβαίως ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να παραμένει άνεργο, έτσι ώστε να έχουμε σταθερότητα των τιμών, η άξια του ευρώ να μην υπονομεύεται και συνεπώς οι απαιτήσεις μας να έχουν αξία σταθερή στο χρόνο.
Οίκοθεν νοείται ότι η χώρα παρά την εξαγορά της θα παραμένει βαθύτατα χρεωμένη έτσι ποτέ να μην αμφισβητηθεί η ανάγκη της παρουσίας μας στην Ελλάδα.
Η αίσθηση μου είναι ότι ο Ελληνικός Λαός, στο βάθος της ψυχής του, νοιώθει καλά μαζί μας, με το μοντέλο διακυβέρνησης που του επιβάλλαμε. Δεν θέλει περιπέτειες πραγματικές ή φαντασιακές.
Εκτονώνεται κατά διαστήματα, και υπ’ αυτή την έννοια η δημοκρατία φαίνεται χρήσιμη, και εμάς, το πείραμα επιβολής το νεοφιλελευθέρου μοντέλου μας κάνει σοφότερους.
Βασικά στην Ελλάδα δικαιώνεται η άποψη μας ότι δεν υπάρχουν κοινωνίες αλλά άτομα.
Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν θα κρύβει καμία έκπληξη για μας. Όποια κυβέρνηση και να προκύψει, την πολιτική των μνημονίων θα ασκήσει ούτως ή άλλως. Άλλες καλά άλλες καλύτερα. Άλλωστε δεν υπάρχει άλλη πολιτική.
Φυσικά το όλο εγχείρημα θέλει προσοχή με την έννοια να μην τρωθεί η εμπιστοσύνη του Λαού στο ευρώ και στην ελεύθερη αγορά, και έτσι απρόσκοπτα να προχωρήσει το όλο εγχείρημα της Ευρωπαίος Ενοποίησης που φυσικά απαιτεί θυσίες.
Η αίσθηση μου είναι ότι η χώρα σας βρίσκεται υπό σοφή καθοδήγηση και ο Λαός επιδεικνύει ανθεκτικότητα από τα μέτρα της αλλαγής που επιδιώκουμε για ένα καλύτερο μέλλον μακροχρονίως.
