Το παράδοξο της νέας μετάλλαξης.

H μετάλλαξη Όμικρον έχει θορυβήσει όσο καμία παραλλαγή του ιού, τους τελευταίους μήνες, τη διεθνή ιατρική κοινότητα αφού ακόμα δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες τόσο για τη μεταδοτικότητά της όσο και για το αν δημιουργεί βαριά νόσηση στους ανθρώπους που θα την κολλήσουν.

Ίσως χρειαστούν αρκετές εβδομάδες για να υπάρξει μία ξεκάθαρη εικόνα για το αν η Όμικρον γίνει η μετάλλαξη που θα επικρατήσει στον δυτικό κόσμο έναντι της Δέλτα, όμως ενδείξεις από προηγούμενες έρευνες επιστημόνων δείχνουν ότι ίσως υπάρχει μία ακτίδα φωτός στην αντιμετώπισή της λόγω της συνύπαρξής της με άλλους ιούς στο ανθρώπινο σώμα.

Η συνύπαρξη ιών αρκετές φορές δημιουργεί μία γενετική αλληλουχία από αντίγραφα δύο διαφορετικών ιών τα οποία μπορεί να περιέχουν αποσπάσματα και των δύο ιών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση του ιού SARS-CoV-2 (κορωνοϊός) και του ιου που προκαλεί το απλό κρυολόγημα.

Η συμμόλυνση αυτή σε ένα κύτταρο δημιουργεί έναν «ιικό ανασυνδυασμό» δημιουργώντας στον ξενιστή αντίγραφα που περιέχουν γενετικό υλικό και από τους δύο ιούς. Μετατρέποντας έτσι τον πιο επικίνδυνο σε μία πιο αντιμετωπίσιμη μορφή από το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Μπορεί η μεταδοτικότητά του να παραμένει μεγάλη αλλά να προκαλεί μόνο ήπια ή ασυμπτωματική ασθένεια.

Ακόμα όμως και γι’ αυτές τις υποθέσεις θα χρειαστεί αρκετός χρόνος ερευνών για να διαπιστωθεί κατά πόσο επηρεάζουν οι μεταλλάξεις της Όμικρον το ανθρώπινο σώμα.