Διευκρινίσεις για το επίδομα ενοικίου δίνει με ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων.

Ειδικότερα, όπως αναφέρει, επί των διατάξεων του άρθρου 2 του πρόσφατου ν. 4320/2015 περί επιδόματος ενοικίου, η ΠΟΜΙΔΑ διευκρινίζει προς τα μέλη της και όλους τους ενδιαφερομένους τα εξής:
Το επίδομα δεν θα χορηγηθεί σε όλους τους ενοικιαστές κατοικίας, αλλά μόνον σε 30.000 το πολύ, άτομα και οικογένειες που διαβιούν υπό «συνθήκες ακραίας φτώχειας», με κριτήρια το χαμηλό εισόδημα (το πολύ 2.400 ευρώ ετησίως για μεμονωμένα άτομα και 3.600 ευρώ ετησίως για το ζευγάρι, συν 1.200 ευρώ για κάθε ενήλικο εξαρτώμενο μέλος της οικογένειας και 600 ευρώ ετησίως για κάθε ανήλικο μέλος και μέχρι τις 6.000€), ακίνητη περιουσία έως 90.000-200.000 ευρώ, αναλόγως των ατόμων, και τραπεζικές καταθέσεις έως το διπλάσιο του κατωτάτου εισοδήματος. Το επίδομα το οποίο θα καταβληθεί για τους λοιπούς μήνες του 2015, με νομοθετική δυνατότητα ανανέωσής του και για το έτος 2016, θα ανέρχεται για μεμονωμένο άτομο σε 70 ευρώ το μήνα και 100 ευρώ για ζεύγος, προσαυξανόμενο κατά 30 ευρώ για κάθε τέκνο με όριο τα 220 ευρώ. Η παροχή του επιδόματος προϋποθέτει υπογραφή νέου συμφωνητικού μίσθωσης κύριας κατοικίας μεταξύ ιδιοκτήτη και ενοικιαστή, η οποία υπενθυμίζεται ότι έχει εκ του νόμου ελάχιστη τριετή διάρκεια ακόμη και αν συμφωνηθεί για μικρότερο διάστημα, ή ανανέωσης (στην ουσία συμφωνητικού παράτασης) προϋφιστάμενης μίσθωσης κατοικίας, με ημερομηνία υπογραφής του μετά τη δημοσίευση του νόμου (ήτοι από 20/3/2015 και μετά). Για να χορηγηθεί το επίδομα, ο ενοικιαστής θα πρέπει από τις 20/4 έως τις 20/5/2015, μέσα από ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή της ιστοσελίδας του υπουργείου Εργασίας (www.ypakp.gr) να καταθέσει το μισθωτήριο (αρχικό ή παράταση), τη δήλωση των στοιχείων της μίσθωσης στην ηλεκτρονική βάση της ΓΓΠΣ και την ηλεκτρονική αποδοχή της εκ μέρους του, καθώς και πιστοποιητικό φορολογικής ενημερότητας του εκμισθωτή. Από το κείμενο της διάταξης φαίνεται ότι το αφορολόγητο και ακατάσχετο καλύπτει μόνον το μισθωτή, ωστόσο το ορθό είναι αυτό να καλύψει ρητά και τον εκμισθωτή. Επίσης το δικαίωμα του εκμισθωτή να προτείνει συμψηφισμό του επιδόματος με υπάρχουσες οφειλές του προς το Δημόσιο/ασφαλιστικούς οργανισμούς θα έπρεπε να είναι κατοχυρωμένο και όχι απλά δυνητικό («μπορεί»), και άρα στην κρίση των οργάνων του Δημοσίου. Τέλος επισημαίνουμε πως υπόχρεος για την καταβολή ολόκληρου του ενοικίου είναι σε κάθε περίπτωση ο ενοικιαστής και όχι το Δημόσιο το οποίο δεν συμβάλλεται στη μίσθωση, ούτε αποκτά συμβατικές υποχρεώσεις έναντι του εκμισθωτή. Εν τούτοις στην πράξη υπάρχει φόβος να προκύψουν σοβαρά προβλήματα και δικαστικές αντιδικίες, στις περιπτώσεις όπου: Α. Ο μισθωτής δεν καταβάλει το πέραν του ύψους του επιδόματος μίσθωμα, ισχυριζόμενος οικονομική αδυναμία του λόγω της δεδομένης «ακραίας φτώχειας» του, ή

Β. Το Δημόσιο δεν καταβάλει στον εκμισθωτή το ποσό του επιδόματος, πράγμα διόλου απίθανο λόγω και της δικής του γνωστής αδυναμίας να ανταποκριθεί με συνέπεια στις οικονομικές του υποχρεώσεις προς τον ιδιωτικό τομέα.
Πηγή