Το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων

Το λένε Council on Foreign Relations (CFR) και αποτελείται από 3.000 πανεπιστημιακούς, κυβερνητικούς παράγοντες, στρατιωτικούς, δημοσιογράφους, αλλά και την ελίτ του χρηματοπιστωτικού τομέα και του κόσμου των επιχειρήσεων. Πάμπολλοι προεδρικοί υποψήφιοι και πρόεδροι των ΗΠΑ ήταν μέλη του Συμβουλίου, από τον Χούβερ, τον Αϊζενχάουερ και τον Κένεντι μέχρι τον Νίξον, τον Τζέραλντ Φορντ, τον Τζίμι Κάρτερ, τον Τζορτζ Μπους (Πρεσβύτερο), τον Μπιλ Κλίντον και τον Τζον Κέρι!

Το ίδιο Συμβούλιο έχει προμηθεύσει επίσης έναν ομολογουμένως μεγάλο αριθμό διευθυντών της CIA, αλλά και όλους σχεδόν τους υπουργούς Οικονομικών των ΗΠΑ τα τελευταία 60 χρόνια! Το CFR από όμιλος προβληματισμού γιγαντώθηκε σύντομα σε δεξαμενή ηγετών και από το 1921 που ιδρύθηκε έχει διεκδικήσει το δικό του μεγάλο μερίδιο στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις της παγκόσμιας γεωπολιτικής σκακιέρας.

Σήμερα είναι ένας από τους πλέον ισχυρούς οργανισμούς επιρροής και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα τεκταινόμενα των ΗΠΑ, ενώ μέσω της αδελφής βρετανικής οργάνωσης Royal Institute of International Affairs (μετονομάστηκε τελικά σε Chatham House) κυβερνά και το Σίτι του Λονδίνου.

Κάποια στιγμή το Συμβούλιο οραματίστηκε μια παγκόσμια οργάνωση και τα πέντε από τα έξι μέλη της αμερικανικής επιτροπής που εισηγήθηκε τον σχηματισμό των Ηνωμένων Εθνών (Κοινωνία των Εθνών) ήταν ιδρυτικά στελέχη του CFR. Από το διοικητικό του συμβούλιο έχουν περάσει εξάλλου βαριά ονόματα της συνωμοσιολογίας, όπως ο Κίσινγκερ, ο Ροκφέλερ, ο Σόρος, ο Μέρντοχ, αλλά και οι Μπιλ Κλίντον, Τζέραλντ Φορντ, Χέρμπερτ Χούβερ, Κόλιν Πάουελ, Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι κ.ά.

Η Τριμερής Επιτροπή

Η Trilateral Commission (TC) ήταν ένα προσωπικό στοίχημα του Ντέιβιντ Ροκφέλερ να φέρει κοντά την οικονομική ελίτ και την παγκόσμια διανόηση από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Ασία. Ο Ροκφέλερ έψαχνε να εντάξει στο παιχνίδι την Ιαπωνία και στην ετήσια συνάντηση της Μπίλντερμπεργκ στο Βέλγιο το 1972 συζήτησε την ιδέα του με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Columbia, Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι, μιας και η Λέσχη την απέρριψε.

Κι έτσι οι 300 προσκεκλημένοι του Ροκφέλερ συναντήθηκαν τελικά, πού αλλού, στο Τόκιο το 1973 ιδρύοντας με πάσα επισημότητα την Trilateral Commission, η οποία αντλούσε κεφάλαια, πέρα από τους παχυλούς τραπεζικούς λογαριασμούς του Ροκφέλερ, και από το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων. Τι κάνει όμως επισήμως η Τριμερής;

Βοηθά τις εθνικές κυβερνήσεις να «χτίζουν συναινέσεις» και να προβαίνουν σε «εποικοδομητικές συμφωνίες» με άλλα κράτη, προωθώντας τη διεθνή συνεργασία Ευρώπης, ΗΠΑ και Ιαπωνίας. Το σχέδιό της αποκαλύφθηκε το 1974, όταν δημοσίευσε ως Τριμερής το πόνημα «Η κρίση της δημοκρατίας», καλώντας για «μετριοπαθέστερες δημοκρατίες»!

Από τα πάνελ της έχουν περάσει από τον Μπιλ Κλίντον και τον Τζορτζ Μπους τον Πρεσβύτερο μέχρι τον Ζαν-Κλοντ Τρισέ, τον Χένρι Κίσινγκερ και τον Τζίμι Κάρτερ…

Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα