Η υπόγεια Λαλιμπέλα της Αιθιοπίας
Τον 12ο αιώνα μ.Χ., ένας ευσεβής βασιλιάς διέταξε την κατασκευή 11 εντυπωσιακών χριστιανικών εκκλησιών στο αιθιοπικό χωριό της Λαλιμπέλα. Αυτή η «νέα Ιερουσαλήμ» με τις εκκλησίες που είναι σμιλευμένες μέσα σε έναν γκρίζο συμπαγή ορεινό όγκο, δίνει την εντύπωση ότι βγαίνει μέσα από τα έγκατα της γης.
Το πιο εντυπωσιακό κτίσμα είναι εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, η οποία είναι σκαμμένη σε βάθος δεκαπέντε μέτρων και η οροφή του είναι ένας τέλεια συμμετρικός σταυρός. Ολόκληρο αυτό το συγκρότημα συνδέεται μέσω ενός δικτύου υπόγειων στοών, κρυμμένων σπηλιών και κατακομβών. Ο θρύλος θέλει η κατασκευή της Λαλιμπέλα να διήρκεσε μόλις 24 χρόνια. Ωστόσο, οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ολοκληρώθηκε σε διάφορα στάδια μέσα σε κάποιους αιώνες.
Το χωριό θεωρείται σήμερα μια ιερή τοποθεσία για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αιθιοπίας και οι υπόγειοι χώροι λατρείας του συνεχίζουν να δέχονται έως και 100.000 προσκυνητές ετησίως.
Το καταφύγιο μαμούθ κάτω από το Πεκίνο
Στη διάρκεια των δεκαετιών του 1960 και του 1970, καθώς η πυρηνική απειλή δέσποζε πάνω από την ανθρωπότητα, η κινεζική κυβέρνηση διέταξε την κατασκευή ενός καταφυγίου μαμούθ κάτω από την πρωτεύουσα Πεκίνο. Γνωστό και ως Dixia Cheng, το καταφύγιο υποτίθεται πως θα μπορούσε να διαφυλάξει περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπους για τέσσερις μήνες. Περιλάμβανε δωμάτια και σήραγγες που εκτείνονταν υπογείως σε μια έκταση αρκετών δεκάδων μιλίων.
Ορισμένοι διάδρομοι λεγόταν ότι ήταν αρκετά μεγάλοι για να χωρέσουν ακόμη και τανκς, ενώ στο εσωτερικό του βρίσκονταν επίσης σχολεία, νοσοκομεία, εστιατόρια. Αν και το καταφύγιο αυτό του Πεκίνου ουδέποτε τέθηκε σε λειτουργία, οι σήραγγές του παραμένουν σήμερα στο έδαφος, κάτω από τα κτίρια της κινεζικής πρωτεύουσας. Οι περισσότερες σήραγγες έχουν σφραγιστεί, αλλά άνοιξαν για ένα σύντομο διάστημα ως τουριστικό αξιοθέατο στις αρχές του 2000.
Η λαξεμένη πόλη στους βράχους της ερήμου
Η αρχαία πόλη Πέτρα στα βουνά της νότιας Ιορδανίας θεωρείται ότι κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους και έφτασε στο απόγειό της πριν από 2.000 χρόνια, όταν οι αρχαίοι Ναβαταίοι σμίλεψαν στους βράχους μια εντυπωσιακή συλλογή από τάφους, αίθουσες και ναούς. Ένα από τα εξαίσια κτίσματα είναι το Al Khazneh ή «ο θησαυρός», που περιλαμβάνει μια διακοσμημένη πρόσοψη η οποία εκτείνεται σε μήκος πολλών μέτρων.
Η Πέτρα θεωρείται πως μπορεί να στέγασε έως και 20.000 ανθρώπους στο απόγειό της, αργότερα όμως, γύρω στον 7ο αιώνα, εγκαταλείφθηκε και δεν έγινε γνωστή στους Ευρωπαίους παρά μόνο τον 18ο αιώνα. Ανασκαφές στο σημείο βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη και θεωρείται πως το μεγαλύτερο κομμάτι της βρίσκεται ακόμη κάτω από τη γη.
Η πόλη κάτω από τη γραφική πόλη του Ορβιέτο
Η όμορφη ιταλική πόλη Ορβιέτο είναι γνωστή για τα λευκά κρασιά της και την αρχιτεκτονική της. Κάτω από τη γη κρύβει όμως κάτι το εντυπωσιακό. Από την εποχή των Ετρούσκων, γενιές κατοίκων «τρύπωναν» στο ηφαιστειακό πέτρωμα και άρχισαν να φτιάχνουν πηγάδια και στέρνες. Με την πάροδο των αιώνων δημιουργήθηκαν περισσότερα από 1.200 συμπλέγματα σηράγγων και σπηλιών.
Ορισμένοι χώροι φιλοξενούν απομεινάρια ιερών και μεσαιωνικών ελαιοτριβείων της εποχής των Ετρούσκων, ενώ άλλοι φαίνεται πως χρησιμοποιήθηκαν ως χώροι αποθήκευσης κρασιού ή φωλιές περιστεριών, που αποτελούν μια κοινή τοπική λιχουδιά. Η υπόγεια πόλη του Ορβιέτο χρησιμοποιήθηκε συχνά και ως κρυψώνα σε περιόδους διαμάχης και ακόμη και πρόσφατα, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ορισμένα τμήματά της χρησίμευαν ως καταφύγια κατά τους βομβαρδισμούς.Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα
