Η εκτέλεση του Βενιεράκη

Περισσότερα από πέντε χρόνια μετά το στυγνό έγκλημα, ο Βενιεράκης θα καθόταν ξανά στο εδώλιο του κατηγορουμένου, ελπίζοντας αυτή τη φορά στην επιείκεια του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, ούτως ώστε να μειωθεί η ποινή του και να αποφυλακιστεί κάποια στιγμή… Στις 20 Δεκεμβρίου του 1988, η δίκη για τη δολοφονία του Μανόλη Παπαδόσηφου διεξαγόταν κανονικά στην αίθουσα του Εφετείου Πειραιώς. Ο Βενιεράκης καθόταν στο σκαμνί μπροστά από την Έδρα και ο χαροκαμένος πατέρας, σε σχετικά μεγάλη απόσταση, στο ακροατήριο.

Την ώρα που η δίκη βρισκόταν στο στάδιο της εξέτασης των μαρτύρων, ο Παπαδόσηφος ξεκινά να περπατά με αργό βήμα μες στην αίθουσα, χωρίς να κινήσει την υποψία των αστυνομικών. Το ταλαιπωρημένο του παρουσιαστικό δεν προδιέθετε κανέναν για τις προθέσεις του.

Ξαφνικά, ο γενειοφόρος ρίχνει ένα σάλτο και βρίσκεται πίσω από τον Βενιεράκη. Στη στιγμή, βγάζει ένα πιστόλι που κουβαλούσε κρυφά μαζί του και πυροβολεί το δολοφόνο του γιου του πέντε φορές. Στην αίθουσα επικρατεί πανικός. Οι δικαστές πέφτουν έντρομοι κάτω από τα έδρανα για να προστατευτούν. Ένας από τους αστυνομικούς, οι οποίοι πιάστηκαν στον ύπνο, ορμάει στον Παπαδόσηφο και καταφέρνει να του αρπάξει το πιστόλι από τα χέρια. Εκείνος, ωστόσο, δεν έφερε αντίσταση.

Ο αστικός θρύλος αναφέρει ότι λίγο πριν ξεψυχήσει ο Βενιεράκης είπε απευθυνόμενος στον εκτελεστή του «Έφαές με μπλιο!». Ο ίδιος θρύλος λέει ότι αμέσως μετά την εκτέλεση του φονιά τού γιου του, ο Παπαδόσηφος φώναξε: «Τώρα λευτερώθηκα!». Ο Βενιεράκης κείτεται νεκρός μέσα σε μια λίμνη αίματος, οι φωτογράφοι απαθανατίζουν «εκστασιασμένοι» τη σορό του, ενώ την ίδια ώρα ο Παπαδόσηφος οδηγείτο έξω από την αίθουσα σιδηροδέσμιος.

Έκρυψε το όπλο στη γενειάδα του

Πώς όμως κατάφερε ο Γιάννης Παπαδόσηφος να περάσει το πιστόλι του μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, καταφέρνοντας να ξεγελάσει τις ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις; Το όπλο με το οποίο ο Παπαδόσηφος σκότωσε τον Βενιεράκη ήταν ένα lunger , το οποίο -σύμφωνα με τον ίδιο – το είχε πάρει από τους Γερμανούς ναζί μαζί με τον πατέρα του, κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης.

Την 20ή Δεκεμβρίου του 1988 είχε πάρει μαζί του το πιστόλι, ωστόσο το είχε αφήσει γεμάτο και απασφαλισμένο στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου ενός φίλου του, έξω από το Εφετείο.

Την πρώτη φορά που μπήκε στο Δικαστήριο πέρασε από τον ενδελεχή έλεγχο των αστυνομικών. Επανέλαβε το ίδιο πράγμα ακόμη δύο φορές. Την τελευταία, ο Παπαδόσηφος παρατήρησε ότι οι αστυνομικοί, βλέποντάς τον και ταλαιπωρημένο, δεν του έκαναν έλεγχο.

Αποφάσισε να κάνει τότε αυτό το οποίο ωρίμαζε σιγά-σιγά στο μυαλό και την ψυχή του από την ημέρα που έχασε για πάντα το γιο του. Βγήκε ξανά έξω από το Εφετείο, πήγε στο αυτοκίνητο, πήρε το όπλο του και επέστρεψε στην αίθουσα του Δικαστηρίου, χωρίς πάλι να υποβληθεί σε αστυνομικό έλεγχο. Ο θρύλος θέλει τον Γιάννη Παπαδόσηφο να κρύβει το lunger μέσα στην πυκνή και μακριά γενειάδα του, που είχε αφήσει εξαιτίας του πένθους του. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι αυτοί που αμφισβητούν την εκδοχή αυτή, υποστηρίζοντας ότι το συγκεκριμένο όπλο δε γίνεται να κρυφτεί σε μια γενειάδα, όσο μεγάλη κι αν είναι αυτή.

Το νέο της δολοφονίας του Βενιεράκη μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου διαδόθηκε ταχύτατα σε όλη τη χώρα και φυσικά στην Κρήτη. Ο άγραφος νόμος της κρητικής βεντέτας είχε επικρατήσει ακόμη μια φορά της Δικαιοσύνης. Ωστόσο, η ιδιαιτερότητα της εν λόγω περίπτωσης έγκειται στο ότι ο άγραφος νόμος υπερίσχυσε του θεσπισμένου, μέσα στο «ναό» της Θέμιδος: Το δικαστήριο…

Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα