Οι άνθρωποι που ασκούνται συστηματικά κινδυνεύουν από δύο είδη τραυματισμών.
Τους οξείς, όπως τα κατάγματα και τα διαστρέμματα και τους τραυματισμούς λόγω υπερβολικής χρήσης.
Οι δεύτεροι εκδηλώνονται σταδιακά ως συνέπεια επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών στους τένοντες, στα οστά και στις αρθρώσεις.
Χαρακτηριστικοί τραυματισμοί αυτής της κατηγορίας είναι η επικονδυλίτιδα ή αγκώνας του τενίστα (όπως αλλιώς λέγεται), το γόνατο του δρομέα ή του άλτη, ο ώμος του κολυμβητή κ.ά.
Οι τραυματισμοί λόγω υπερβολικής χρήσης οφείλονται συνήθως σε λάθη κατά την προπόνηση.
Oι περισσότεροι τραυματισμοί λόγω υπερβολικής ωστόσο, μπορούν να αποφευχθούν.
Πώς θα προστατευτείτε
Ποιες είναι οι συστάσεις της Αμερικανικής Ορθοπεδικής Εταιρείας Αθλητιατρικής (ΑΟSSΜ):
-Μάθετε να ακούτε το σώμα σας. Η ρήση «αν δεν πονέσεις, δεν θα ωφεληθείς» είναι λάθος.
-Να εφαρμόζετε τον «κανόνα τού 10%». Δηλαδή να μην αυξάνετε την ένταση, τη διάρκεια ή γενικότερα τη δραστηριότητά σας για περισσότερο από 10% την εβδομάδα, ώστε να έχει το σώμα σας επαρκή χρόνο για να αναρρώσει και να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις. Ο «κανόνας του 10%» ισχύει και για δρομείς και βαδιστές (δεν πρέπει να αυξάνουν περισσότερο από 10% τον ρυθμό ή την απόσταση που διανύουν), καθώς και για όσους σηκώνουν βάρη κατά την προπόνησή τους.
-Να ζητάτε τη βοήθεια ενός ειδικού στην αθλητιατρική όταν πρόκειται να αρχίσετε ένα νέο πρόγραμμα άσκησης ή άθλημα. Ο ειδικός μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να ξαναρχίσετε να γυμνάζεστε με ασφάλεια έπειτα από έναν τραυματισμό.
