Δεν υπάρχει τίποτα πιο εξοργιστικό από έναν πρώην υπουργό Άμυνας της χώρας να προσπαθεί να “μαζέψει” — με ύφος τσαμπουκαλεμένου εφήβου — τα ανομολόγητα που καταγράφονται στη δικογραφία για μία από τις πλέον σοβαρές εγκληματικές οργανώσεις που δρούσαν στην Κρήτη.

Ο Πάνος Καμμένος, αντί να απαντήσει με νηφαλιότητα και επιχειρήματα, αντί να δώσει εξηγήσεις στον ελληνικό λαό για τις σχέσεις και τις συνομιλίες του με φερόμενους αρχηγούς εγκληματικής οργάνωσης, προτιμά να «πουλήσει» ακόμη μία φορά… λεβεντιά. Μόνο που αυτή τη φορά δεν είμαστε στο Twitter των οπαδών του, ούτε σε κάποια παρέα που θα γελάσει με τα «εγώ τους έχω». Αυτή τη φορά, είμαστε μπροστά σε κάτι σοβαρό, σκοτεινό, επικίνδυνο.

Ο διάλογος είναι ξεκάθαρος. Ένας άνθρωπος που, σύμφωνα με τις Αρχές, ηγείται εγκληματικής οργάνωσης, ζητάει από τον Πάνο Καμμένο να μεσολαβήσει για να γίνει «δικός του» Μητροπολίτης στα Χανιά. Και τι απαντά ο κ. Καμμένος; Ούτε “ποιος είσαι”, ούτε “μακριά από μένα”, ούτε “είσαι καλά;”. Απαντά:
«Το καθαρίζω!»
Και για να μην αφήσει καμία αμφιβολία για το ποιος έχει την ισχύ, προσθέτει και το όνομα:

«Έρχεται η Κίμπερλι… μαζί της είμαι τώρα… δίπλα μου είναι…»

Ας σοβαρευτούμε. Ούτε σενάριο σε κακόγουστη σειρά δεν θα είχε τέτοια ατάκα. Ένας πρώην υπουργός δηλώνει ευθέως ότι «καθαρίζει» ένα εκκλησιαστικό ρουσφέτι, εν ονόματι των ΗΠΑ και της βάσης της Σούδας, χρησιμοποιώντας το όνομα μιας (πραγματικής ή φανταστικής) Αμερικανίδας αξιωματούχου. Ο Τραμπ, η βάση, η Κίμπερλι, όλα ανακατεμένα, σαν μυθολογία σε παραλήρημα.

Κι όταν όλα αυτά αποκαλύπτονται — όχι από κουτσομπολιά, αλλά από δικογραφία της ΕΛ.ΑΣ. — τι κάνει ο κ. Καμμένος; Ανεβάζει post με απειλές και παλικαρισμούς του τύπου:
«Σας έχω… Φοβάστε και νομίζετε ότι θα σας φοβηθώ…»

Ποιον έχει; Ποιον φοβίζει; Και γιατί απαντά με τρόπο που θυμίζει σχολικό καυγά αντί για πολιτική ευθύνη;

Η σήψη δεν είναι στα κυκλώματα μόνο. Είναι και στην πολιτική. Όταν πολιτικοί συνομιλούν με ανθρώπους που αργότερα κατηγορούνται για εγκληματική δράση — και όχι για μικροκλοπές, αλλά για σοβαρές υποθέσεις εξουσίας, εξαγοράς και διασυνδέσεων — τότε δεν έχουμε να κάνουμε με μια ακόμη «γραφικότητα». Έχουμε να κάνουμε με ένα πρόσωπο που απογύμνωσε μόνο του το πολιτικό του προφίλ, αφήνοντας πίσω του ένα τοξικό ίχνος.

Η κοινωνία δεν έχει πια αντοχές για τέτοιες φιγούρες. Δεν αρκούν οι βροντερές φωνές και οι αντι-αμερικανικές κραυγές, όταν την ίδια στιγμή ο πολιτικός υπόσχεται να «καθαρίσει» την επιλογή Μητροπολίτη με τη βοήθεια των… ΗΠΑ. Αυτό δεν είναι ούτε πατριωτισμός, ούτε κυριαρχία. Είναι γελοιότητα. Και είναι επικίνδυνη.

Ο Πάνος Καμμένος, που κάποτε κρατούσε το τιμόνι της εθνικής άμυνας, δείχνει σήμερα ότι δεν μπορεί να κρατήσει ούτε το τιμόνι των ευθυνών του. Δεν έχει σημασία αν πράγματι “καθάρισε” κάτι ή όχι. Σημασία έχει ότι ο τρόπος με τον οποίο συνομιλούσε, η άνεση, η επίκληση προσώπων και δυνάμεων που ουδείς γνωρίζει αν υπάρχουν ή τον στηρίζουν, μαρτυρούν ένα πράγμα: πλήρη αίσθηση ατιμωρησίας.

Αν δεν φτάσουμε στο σημείο να απαιτούμε από όλους – είτε είναι πρώην, είτε νυν, είτε μελλοντικοί πολιτικοί – καθαρότητα, σοβαρότητα και *όχι εμπλοκή με την παρακμή*, τότε δεν έχουμε καμία ελπίδα να καθαρίσει τίποτα.

Όχι εσύ, Πάνο. Εσύ όχι. Δεν καθαρίζεις τίποτα. Πλέον, απλώς λερώνεις.

Δεν με αφήνετε να αγιάσω οκ πάμε ξανά . Φοβάστε πολύ και νομίζετε ότι θα σας φοβηθώ. Τώρα αρχίζουμε πάλι…. Σας έχω ….

— Panos Kammenos (@PanosKammenos) September 2, 2025