Η ρινοκολπίτιδα είναι φλεγμονή της μύτης και των παραρρινίων κόλπων όταν τα συμπτώματα διαρκούν λιγότερο από 12 εβδομάδες.
Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι αεροφόρες κοιλότητες γύρω από την μύτη και διακρίνονται σε πρόσθιους και οπίσθιους.
Τα συνηθέστερα συμπτώματα της ρινοκολπίτιδας είναι τα εξής:
-Αίσθημα ρινικής απόφραξης ή συμφόρησης
-Καταρροή με εκκρίσεις
-Πόνος στο πρόσωπο
-Μείωση ή απώλεια της οσφρητικής ικανότητας
Διάγνωση
Η διάγνωση της ρινοκολπίτιδας γίνεται με ενδοσκόπηση της μύτης και του ρινοφάρυγγα και τα ευρήματα που δικαιολογούν την ασθένεια είναι οι λεπτόρρευστες ή βλεννώδεις πυώδεις ρινικές εκκρίσεις και το οίδημα του βλεννογόνου.
Προδιαθεσικοί παράγοντες αποτελούν οι συχνές λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, η αλλεργική και η αγγειοκινητική ρινίτιδα, καθώς και καταστάσεις που σχετίζονται με δυσλειτουργία των κροσσών (πχ. κυστική ίνωση, σύνδρομο δυσκινησίας των κροσσών).
Επιπροσθέτως, ενοχοποιούνται οι ανατομικές ανωμαλίες που παρεμποδίζουν την ευχερή αποχέτευση των παραρρινίων κόλπων (πχ. η μεγάλη σκολίωση του ρινικού διαφράγματος και η αυξημένη πνευμάτωση της μέσης ρινικής κόγχης), η επίμονη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και η ανοσοκαταστολή.
Υπάρχουν βέβαια και οι οδοντογενείς ιγμορίτιδες, εξαιτίας μετάδοσης της φλεγμονής τοπικά από δόντια της άνω γνάθου (απαραίτητη η οδοντιατρική εκτίμηση).
Αυτό το έχετε διαβάσει;
Πότε το «μπούκωμα» στη μύτη είναι ιγμορίτιδα
Αντιμετώπιση
Εάν τα συμπτώματα επιμένουν πάνω από 7 μέρες πρόκειται για οξεία βακτηριακή ρινοκολπίτιδα, η αντιμετώπιση της οποίας γίνεται με λήψη αντιβίωσης.
Στα παιδιά, η υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων και οι συχνές λοιμώξεις προδιαθέτουν για ρινοκολπίτιδες.
