Η παραδοχή που ήρθε δεκαετίες μετά

Έπρεπε να περάσουν 4 δεκαετίες μέχρι τελικά η Σοβιετική Ένωση, λίγο πριν την οριστική της κατάρρευση, το 1990, να παραδεχτεί επίσημα την ύπαρξη της μυστικής πόλης Τσελιάμπινσκ-40 και τη ραδιενεργή καταστροφή που συντελέστηκε εκεί. Μέχρι όμως κι εκείνη τη στιγμή, η λίμνη Καράτσεϊ παρέμεινε ως ο βασικός χώρος απόθεσης των αποβλήτων του εργοστασίου πλουτώνιου, με την προσπάθεια για το σφράγισμά της να έχει αφήσει μόλις τη μισή της επιφάνεια ακάλυπτη.

Οι αποθέσεις 39 χρόνων είχαν γεμίσει τη λίμνη επικίνδυνα ισότοπα, συμπεριλαμβανομένης μιας ακτινοβολίας 120 MCi (μεγακιουρί), την ώρα που το Τσέρνομπιλ είχε απελευθερώσει στην ατμόσφαιρα ραδιενέργεια 100 Mci και μόλις 3 Mci Στρόντιου-90 και Καίσιου-137. Μια ειδική αποστολή που βρέθηκε στη λίμνη το 1990 υπολόγισε την ακτινοβολία στο σημείο που τα λύματα αποθέτονταν στα 600 Ρέντγκεν ανά ώρα, δηλαδή αρκετή για να σκοτώσει έναν άνθρωπο μετά από μία ώρα.

Μια αναφορά του 1991, σημείωνε ότι τα ποσοστά λευχαιμίας στην περιοχή αυξήθηκαν κατά 41% μετά την έναρξη δραστηριότητας του εργοστασίου και πως τη δεκαετία του ’80, οι καρκίνοι αυξήθηκαν κατά 21% και οι διαταραχές του κυκλοφορικού κατά 31%. Τα ποσοστά είναι εντυπωσιακά, ειδικά αν σκεφτεί κανείς τη διαταγή απόκρυψης της πραγματικής ασθενείας των πολιτών.

Στο χωριό Muslyumovo, τα αρχεία ενός γιατρού έδειχναν το μέσο όρο ζωής των αντρών να κυμαίνεται στα 45 χρόνια, σε αντίθεση με τα 69 έτη για την υπόλοιπη χώρα. Δραματική αύξηση παρουσίασαν και οι γενετικές ανωμαλίες, η στειρότητα και οι χρόνιες ασθένειες. Συνολικά, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι αντιμετώπισαν τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας, μεταξύ των οποίων και 28.000 κατηγοριοποιούμενοι ως «σοβαρά ακτινοβολούμενοι».

Η κατάσταση σήμερα

Περιφέρεια Τσελιάμπινσκ, σήμερα: Σχεδόν 70 χρόνια αφότου το εργοστάσιο πλουτωνίου ξεκίνησε τη λειτουργία, τεράστιες εκτάσεις στην περιοχή παραμένουν ακατοίκητες. Το μεγαλύτερο τμήμα της επιφάνειας της λίμνης είναι πλέον καλυμμένο από τσιμέντο.

Πρόσφατες μελέτες ανίχνευσαν ακτινοβολία Γ σε παρακείμενους ποταμούς, κάτι που υποδεικνύει ότι επικίνδυνα ισότοπα έχουν διαρρεύσει στον υδροφόρο ορίζοντα. Υπολογισμοί θέλουν τα υπόγεια ύδατα να έχουν μολυνθεί με ραδιονουκλίδια 5 MCi (μεγακιουρί). Ιδιαίτερα αμήχανοι εμφανίζονται οι Νορβηγοί, καθώς φοβούνται πως μολυσμένα ύδατα ενδέχεται να καταλήξουν στον Αρκτικό Ωκεανό κι από εκεί στις βόρειες ακτές τους.

Όλα τα παραπάνω έχουν οδηγήσει το Worldwatch Institute το οποίο εδρεύει στην Ουάσιγκτον να αποδώσει στην Κοινοπραξία Χημικών Μαγιάκ τον διόλου ζηλευτό τίτλο του δημιουργού της «πιο μολυσμένης τοποθεσίας» σε όλον τον πλανήτη Γη!

ΠηγήΔείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα