Ο διαβήτης κύησης εμφανίζεται περίπου στην αρχή του τρίτου τριμήνου και μετά τον τοκετό συνήθως εκλείπει, καθώς τα επίπεδα του σακχάρου επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα.
Οφείλεται στο γεγονός ότι, καθώς αναπτύσσεται ο πλακούντας, αυξάνεται η αντίσταση στην ινσουλίνη. Στις περισσότερες γυναίκες ο οργανισμός αντιμετωπίζει το πρόβλημα με παραγωγή περισσότερης ινσουλίνης.
Σε κάποιες άλλες, όμως, το πάγκρεας δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί και έτσι το σάκχαρο αυξάνεται περισσότερο από το φυσιολογικό και δημιουργείται ο διαβήτης της κύησης.
Πώς γίνεται η διάγνωση
Όλες οι γυναίκες, ανεξάρτητα από το αν αντιμετωπίζουν παράγοντες κινδύνου, έχουν σχετικό ιστορικό κλπ., θα πρέπει ανάμεσα στην 23η και την 26η εβδομάδα της κύησης να κάνουν μία εξέταση που ονομάζεται δοκιμασία ανοχής γλυκόζης.
Κατά την εξέταση πρέπει να παραμείνουν στο μικροβιολογικό εργαστήριο για 3 ώρες, ώστε να γίνουν 4 αιμοληψίες:
-Στην πρώτη, μετριέται το σάκχαρο νηστείας.
-Στη συνέχεια, καταναλώνουν 100 γρ. γλυκόζης (διαλυμένα σε ένα ποτήρι νερό). Το σάκχαρό τους θα μετρηθεί ξανά με 3 αιμοληψίες μετά από 1, 2 και 3 ώρες αντίστοιχα.
Οι γυναίκες που κινδυνεύουν περισσότερο να εμφανίσουν διαβήτη κύησης είναι όσες:
-Έχουν οικογενειακό ιστορικό διαβήτη τύπου 2.
-Έχουν ατομικό ιστορικό παθολογικής εξέτασης ανοχής γλυκόζης.
-Έχουν παρουσιάσει σάκχαρο στα ούρα (σακχαρουρία) σε πρόσφατη εξέταση ούρων.
-Είναι παχύσαρκες ή έχουν πάρει πολλά κιλά στην εγκυμοσύνη.
-Είναι μεγαλύτερες από 25 ετών.
-Είχαν παρουσιάσει σε προηγούμενη εγκυμοσύνη το ίδιο πρόβλημα.
-Έχουν γεννήσει προηγούμενα μεγαλόσωμα μωρά (πάνω από 4 κιλά).
-Αντιμετώπισαν αυτόματη αποβολή (πριν από την 20ή εβδομάδα).
-Είχαν αυξημένη ποσότητα αμνιακού υγρού σε προηγούμενη εγκυμοσύνη.
Αντιμετώπιση
Αν διαγνωστείτε με διαβήτη, πρέπει να συμβουλευτείτε διαβητολόγο και διαιτολόγο. Αυτοί θα σας προτείνουν:
-Σωστή διατροφή, ελαφριά άσκηση και τακτικές μετρήσεις του σακχάρου του αίματος.
-Ίσως χρειαστεί να πάρετε ινσουλίνη, αφού τα αντιδιαβητικά φάρμακα αντενδείκνυνται στην εγκυμοσύνη.
-Συχνά υπερηχογραφήματα για να παρακολουθείτε την ανάπτυξη του μωρού και την ποσότητα του αμνιακού υγρού, που τείνει να αυξάνεται όταν το σάκχαρο δεν είναι καλά ρυθμισμένο.
