Οι ασθενείς με τοπικό –μη μεταστατικό– καρκίνο του προστάτη, την πιο συχνή μορφή της νόσου, έχουν καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης μετά από θεραπεία με χειρουργική αφαίρεση απ’ ό,τι με ακτινοβολίες, σύμφωνα με μια νέα καναδική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ρόμπερτ Ναμ του Πανεπιστημίου του Τορόντο, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό περιοδικό ουρολογίας European Urology, έκαναν την πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα αξιολόγηση (μετα-ανάλυση) όλων των έως τώρα δημοσιευμένων μελετών που συγκρίνουν την χειρουργική επέμβαση με την ακτινοθεραπεία.
Η έρευνα δείχνει ότι, άσχετα με το είδος της ακτινοθεραπείας και την επιθετικότητα του καρκίνου, γενικά η χειρουργική αφαίρεση υπερτερεί, εμφανίζοντας μικρότερα ποσοστά θνησιμότητας. Από την άλλη, όπως επεσήμανε και ο Ναμ, υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις που η ακτινοθεραπεία είναι καταλληλότερη, συνεπώς είναι σημαντικό η θεραπεία που πρέπει να ακολουθηθεί να συζητείται μεταξύ γιατρού και ασθενούς.
Ο καρκίνος που περιορίζεται τοπικά στον προστάτη αφορά περίπου το 80% των συνολικών περιστατικών της νόσου. Περίπου 40.000 άνδρες διαγιγνώσκονται με καρκίνο του προστάτη στην Ευρώπη κάθε χρόνο, από τους οποίους οι 320.000 έχουν τοπικό καρκίνο. Ανάλογα με τη χώρα, οι ογκολόγοι προτιμούν περισσότερο την ακτινοθεραπεία ή την χειρουργική αφαίρεση.
Η νέα μετα-ανάλυση δείχνει ότι οι ασθενείς έχουν περίπου διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν αν κάνουν ακτινοθεραπεία, αντί χειρουργική επέμβαση. Η οριστική επιβεβαίωση για την ανωτερότητα του χειρουργείου θα έλθει όταν ανακοινωθούν το 2016 τα αποτελέσματα μιας μεγάλης τυχαιοποιημένης κλινικής δοκιμής, της PROTECΤ.
