Οι γυναίκες με διαβήτη τύπου ΙΙ αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο ακράτειας ούρων.
Ερευνητική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ χρησιμοποίησε στοιχεία από τη μελέτη Nurses Health Study για να συγκρίνει τον κίνδυνο ακράτειας ούρων στις γυναίκες με διαβήτη τύπου ΙΙ και στις γυναίκες χωρίς διαβήτη.
Μεταξύ του 1996 και του 2000, η συχνότητα της ακράτειας ήταν 10,5% στις διαβητικές και 7,0% σ’ αυτές χωρίς διαβήτη.
Αφού ελήφθη υπόψη η ηλικία ως συνεισφέρον παράγοντας, οι διαβητικές είχαν 28% μεγαλύτερο κίνδυνο ακράτειας συγκριτικά με τις γυναίκες χωρίς διαβήτη και 21% αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης ακράτειας. Ο κίνδυνος ήταν περισσότερο προφανής για μεγαλύτερες ποσότητες διαρροής.
Η μεγαλύτερη διάρκεια του διαβήτη αύξανε τον κίνδυνο ακράτειας. Επομένως οι γυναίκες που έπασχαν από διαβήτη περισσότερα από δέκα χρόνια είχαν σχεδόν 50% μεγαλύτερο κίνδυνο ακράτειας. Επιπλέον, οι γυναίκες, των οποίων ο διαβήτης είχε επηρεάσει τα μικρά αιμοφόρα αγγεία, είχαν διπλάσιο κίνδυνο εκδήλωσης ακράτειας συγκριτικά με αυτές χωρίς την παραπάνω επιπλοκή.
Τα αποτελέσματα ήταν όμοια μετά την εξαίρεση των παχύσαρκων γυναικών, των ατόμων με ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου, εκείνων που ανέφεραν ουσιώδεις λειτουργικούς περιορισμού και των καπνιστριών.
«Συνολικά, στο συγκεκριμένο γυναικείο πληθυσμό, το 17% της ακράτειας όποιας ποσότητας και σχεδόν το 15% της σοβαρής ακράτειας μπορεί να αποφευχθεί με την πρόληψη του διαβήτη», τονίζουν οι ερευνητές.
