Όταν ακούμε κάποιον να λέει «έχω πίεση» καταλαβαίνουμε αυτόματα ότι έχει αρτηριακή υπέρταση.
Οι φυσιολογικές τιμές είναι 120 mmHg για τη συστολική (μεγάλη) και 80 mmHg για τη διαστολική (μικρή).
Σύμφωνα, ωστόσο με τους ειδικούς, η μεταβολή της πίεσης έχει πολλές μορφές: σταθερή αύξηση, ασταθής αύξηση, πρωινή αύξηση και νυχτερινή αύξηση.
Ποια από αυτές, όμως, θεωρείται πιο επικίνδυνη;
Σύμφωνα με όσα δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό «Lancet», οι μεγάλες διακυμάνσεις της αρτηριακής πίεσης μέσα στο 24ωρο είναι πιο επικίνδυνες από τη σταθερά αυξημένη αρτηριακή πίεση χωρίς διακυμάνσεις.
Για αυτό, άλλωστε, και οι γιατροί προσπαθούν να εξασφαλίσουν για τους υπερτασικούς ασθενείς σταθερή αρτηριακή πίεση χωρίς μεγάλες διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια του 24ώρου.
Σε γενικές γραμμές τα όρια της αρτηριακής πίεσης τείνουν να μειώνονται καθώς έχει αποδειχθεί ότι τα άτομα με χαμηλότερες τιμές (100-110 mmHg μεγάλη πίεση) έχουν καλύτερη επιβίωση.
Τι προκαλεί η υπέρταση
Η υψηλή αρτηριακή πίεση καταστρέφει τον εσωτερικό χιτώνα των αρτηριών και γενικά καθιστά ευάλωτο το τοίχωμά τους στην αθηροσκλήρωση.
Η αθηροσκλήρωση καταστρέφει στην πράξη τα τοιχώματα των αρτηριών και δημιουργεί αλλού στενώματα και αλλού ανευρύσματα, με σοβαρότατες επιπλοκές για τη ζωή του ανθρώπου, όπως το έμφραγμα του μυοκαρδίου, τα εγκεφαλικά επεισόδια και οι θανατηφόρες ρήξεις των ανευρυσμάτων.
Τα πλέον επικίνδυνα ανευρύσματα είναι αυτά της αορτής και των αρτηριών του εγκεφάλου.
