Κάποιες παιδικές συνήθειες μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να αυξήσουν τη μικροβιακή έκθεση και να επηρεάσουν το ανοσοποιητικό τους, μειώνοντας την εκδήλωση αλλεργικών αντιδράσεων, γνωστές ως ατοπική ευαισθητοποίηση.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής «Dunedin» σε συνεργασία με τον καθηγητή Μαλκομ Σιαρς της Ιατρικής Σχολής «Michael G. DeGroote» του Πανεπιστημίου Μακ Μαστερ του Καναδά, μελέτησαν στοιχεία που αφορούσαν περισσότερα από 1.000 παιδιά ηλικίας 5, 7, 9 και 11 ετών στη Νέα Ζηλανδία.
Συγκεκριμένα, έλεγξαν κατά πόσο τα παιδιά είχαν την συνήθεια να τρώνε τα νύχια τους ή να πιπιλάνε κάποιο δάκτυλο του χεριού τους. Εν συνεχεία, έλεγξαν την ατοπική ευαισθησία όταν τα παιδιά ήταν 13 ετών και πάλι όταν είχαν γίνει 32 ετών.
Όπως προέκυψε από την επεξεργασία των δεδομένων, όταν τα παιδιά ήταν 13 ετών, το 45% είχε ατοπική ευαισθησία, αλλά μεταξύ όσο είχαν κάποια από τις δύο «κακές» συνήθειες, μόνο το 40% είχαν αλλεργίες. Μεταξύ όσων είχαν και τις δυο «κακές» συνήθειες μόνο το 31% είχε αλλεργίες.
Αυτό μάλιστα ίσχυε μέχρι και την ενήλικη ζωή, ενώ δεν εντόπισαν διαφορές μεταξύ καπνίσματος εντός του σπιτιού, κατοικίδιου σκύλου ή γάτας ή έκθεσης σε ακάρεα της σκόνης.
Επίσης, δεν εντοπίστηκε συσχετισμός μεταξύ πιπιλίσματος δακτύλου ή δαγκώματος των νυχιών και εκδήλωσης άσθματος ή πυρετού εκ χόρτου.
«Τα ευρήματά μας επιβεβαιώνουν την θεωρία της υγιεινής, ότι δηλαδή η πρώιμη έκθεση σε βακτήρια ή βρωμιά μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργιών μετέπειτα. Αν και δεν συστήνουμε σε καμιά περίπτωση την υιοθέτηση συνηθειών, όπως αυτές που εξετάστηκαν στη μελέτη, φαίνεται όμως ότι υπάρχει και θετική πλευρά τους» σχολιάζει ο Δρ Σιαρς.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics.
