Την ανάγκη μιας διαφορετικής κουλτούρας όσον αφορά στην ασφάλεια κατά την κυκλοφορία τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα και, ταυτόχρονα, ενίσχυσης των κανονισμών, επισήμανε ο υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας, με αφορμή την τραγωδία στην Αίγινα.
Μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Δρίτσας τόνισε πως «κάθε τραγικό συμβάν γεννά πολλαπλούς προβληματισμούς για το τι έπρεπε να κάνουμε και δεν το κάναμε» για να προσθέσει ωστόσο: «Υπάρχουν, όμως, μερικά πράγματα που ό,τι και να κάνεις, αν δεν εμπεδωθεί -και στους πολίτες- μια συνείδηση απαξίωσης τέτοιου είδους συμπεριφορών αμέλειας, και για την κυκλοφορία στη στεριά και για την κυκλοφορία στη θάλασσα, κανένα μέτρο, κανένας έλεγχος δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός».
Όπως είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Δρίτσας, από το πρωί ειδικό κλιμάκιο της αρμόδιας υπηρεσίας διερεύνησης ναυτικών ατυχημάτων, ερευνά τις αιτίες του δυστυχήματος στην Αίγινα, «όχι για να τις αξιολογήσει ποινικά, αλλά για να καταλήξει στις βελτιώσεις που απαιτούνται να γίνουν στο σύστημα της θαλάσσιας ασφάλειας».
«Πιστεύω», θα μας πει, «πως το χθεσινό, παράλογο, συμβάν, γεννά ζητήματα κυρίως ενίσχυσης των κανονισμών για τις περιοχές που αποτελούν περάσματα, όπως αυτό στην Αίγινα». Εκτιμά, δε, ότι η αυστηροποίηση των κανονισμών θα πρέπει να είναι στοχευμένη και να εγκαθιδρύει κανόνες που να τηρούν όλοι. «Η πείρα έχει δείξει», λέει χαρακτηριστικά, «πως δεν είναι αρκετό να αυξήσεις για παράδειγμα τα πρόστιμα ή τις ποινές. Δεν αρκεί αυτό. Απαιτείται η καλλιέργεια μιας συνείδησης, με προσδιορισμένους, σαφείς κανόνες για το τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται».
Ο κ. Δρίτσας θα σημειώσει ότι οι έρευνες στο σημείο όπου συνέβη το «τραγικά παράλογο» -όπως τονίζει- δυστύχημα στην Αίγινα, συνεχίζονται και όλες οι έως τώρα ενδείξεις συγκλίνουν ότι δεν πρέπει να υπάρχει άλλος αγνοούμενος.
«Δεν μπορώ πραγματικά να βρω έναν παρηγορητικό λόγο για τις οικογένειες των ανθρώπων που χάθηκαν ή υπέστησαν βαρύ τραυματισμό», θα πει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπουργός Ναυτιλίας και θα συμπληρώσει: «Μακάρι να βρουν τη δύναμη, μακάρι η Πολιτεία και η κοινωνία να βρουν έναν τρόπο να σταθούν δίπλα τους που να αποτελεί βάλσαμο στον πόνο τους».
