Η 17χρονη από το Αιγάλεω γλίτωσε από θαύμα 

Τι να πει κανείς για αυτό που έγινε χθες στο Αιγάλεω; Μια 17χρονη κοπέλα γυρνούσε από το σχολείο και λίγο έλειψε να της συμβεί το χειρότερο από έναν τρελό που την κυνηγούσε στο δρόμο κάνοντας πράγματα που ντρέπεται κανείς να τα γράψει.

Και το χειρότερο; Αυτός ο τύπος δεν σταμάτησε εκεί. Πρώτα επιτέθηκε σε μια 14χρονη στη Μαρμαρά, μετά σε μια άλλη γυναίκα, και τέλος στη δική μας κοπέλα. Τρεις γυναίκες σε λίγες ώρες! Και που ήταν η αστυνομία; Πουθενά!

Η μάνα της κοπέλας τα λέει όλα καθαρά: “Κατέβηκα εγώ και πέρασε από μπροστά μου απαθέστατος. Εγώ του φώναζα ‘τι έκανες στο παιδί μου;’ και εκείνος συνέχιζε να περπατάει”. Φανταστείτε τον τρόμο της! Φανταστείτε τι πέρασε η κοπέλα!

Και ξέρετε ποιος τον έπιασε τελικά; Όχι οι αστυνομικοί. Ο ανιψιός της οικογένειας με έναν άλλον που τον βοήθησε! Δηλαδή πρέπει να βασιζόμαστε στον καθένα να σώσει τον εαυτό του γιατί το κράτος δεν είναι εκεί όταν το χρειαζόμαστε;

Πώς να νιώσουν ασφαλή τα παιδιά μας στον δρόμο όταν βλέπουν τέτοια πράγματα; Μια κοπέλα που γυρίζει από το σχολείο στις 13:20 το μεσημέρι – όχι τη νύχτα, το μεσημέρι! – και παραλίγο να πάθει κακό από έναν τρελό αλλοδαπό που κυκλοφορεί ελεύθερος.

Η κοπέλα σώθηκε από θαύμα

Ευτυχώς που η οικογένεια είχε το κουράγιο και τα μυαλά να αντιδράσει. Ευτυχώς που υπήρχαν άνθρωποι στη γειτονιά που δεν κοίταξαν αλλού.

Ακούμε τη μάνα να περιγράφει πώς η κόρη της φώναζε “φύγε, τι θες;” ενώ εκείνος συνέχιζε τις άσεμνες κινήσεις του. Φανταστείτε τον τρόμο αυτού του παιδιού!

Αυτός ο τύπος πρέπει να φάει τόσα χρόνια φυλακή που να μη βγει ποτέ έξω. Και όλοι όσοι είναι υπεύθυνοι για την ασφάλεια στην περιοχή πρέπει να εξηγήσουν γιατί άφησαν έναν τρελό να κάνει τρεις επιθέσεις πριν τον σταματήσουν οι ίδιοι οι πολίτες.

Δεν θα σταματήσουμε να μιλάμε για αυτό. Δεν θα το ξεχάσουμε σε μια εβδομάδα όπως συνήθως. Η ασφάλεια των παιδιών μας δεν είναι προαιρετική. Είναι το ελάχιστο που μπορεί να μας εγγυηθεί ένα κράτος.