Oπου αποκαλούν επικίνδυνο τρομοκράτη ο Πομπέο και ο Τραμπ εμφανίζοντάς τον στην κοινή γνώμη ως έναν ισλαμιστή τρομοκράτη είναι ο άνθρωπος που με τον επί τόπου σχεδιασμό στρατιωτικών του και τις δυνάμεις της Χεζμπολλά είναι οι άνθρωποι που κράτησαν και κρατάνε ακόμη ζωντανή τη μαρτυρική αμιγώς Ελληνορθόδοξη πόλη Mahardah στη Βόρεια επαρχία της Χάμα που αποτελούσε επί χρόνια το πιο επικίνδυνο μέρος σε ολόκλήρη τη Συρία λόγω του καταιγισμού πυραυλικών επιθέσεων και χερσαίων παρεισφρύσεων ακραίων ισλαμιστών τρομοκρατών συμπεριλαμβανομένων Τσετσένων.
Στις τάφρους περιμετρικά της πόλης πάντα υπήρχαν φιλο-ιρανοί μαχητές που ζούσαν στα χαρακώματα για να υπερασπσιτούν και να διασώσουν την ακεραιότητα του χριστιανικού Ορθόδοξου πληθυσμού.
Για λόγους αποκατάστασης τιμής και μνήμης του μεγάλου στρατηγού που υπήρξε μεγάλος Φίλος της Ορθοδοξίας και συμμετείχε και με ιρανικές δυνάμεις στη μάχη υπεράσπισης της Μονής Χερουβείμ επί όρους Καλαμούν προστατεύοντας έτσι και την γειτνιάζουσα Ιουστινειάνια μονή της Παναγίας Σαιντανάγια δημοσιεύουμε σήμερα φωτογραφία του Ιρανού στρατηγού με τον Ελληνορθόδοξο Διοικητή των Μονάδων Εθνικής Άμυνας της πόλης Mahardah κ. Simon Alwaikil
O στρατηγός Κασέμ Σουλεϊμανί με τον Ορθόδοξο Διοικητή Εθν. Άμυνας στην Ελληνορθόδοξη πόλη Mahardah στη Χάμα κατά την υπεράσπισή της.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο «ΣΚΛΗΡΟΣ» ΟΙΚΟΔΟΜΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΙΔΩΛΟ ΤΟΥ ΙΡΑΝ
Ο Κασέμ Σουλεϊμανί γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου 1957 στο χωριό Qanat-e Malek στην επαρχία Κερµάν του Ιράν, σε µια πολύ φτωχή οικογένεια αγροτών.
Είχε άλλα έξι αδέλφια, πέντε αδελφούς και µια αδελφή. Σε εφηβική ηλικία ο Σουλεϊµανί υποχρεώνεται να πάει να δουλέψει στην πόλη Κερµάν ως οικοδόµος, για να βγάλει χρήµατα και να βοηθήσει στην αποπληρωµή κάποιου χρέους που είχε ο πατέρας του. Σε ηλικία µόλις 18 ετών ο Σουλεϊµανί άρχισε να αναλαµβάνει δικές του εργασίες και να λειτουργεί ως εργολάβος στον οργανισµό ύδρευσης της περιοχής.
Αρχισε να ασχολείται µε τη γυµναστική και ειδικά µε την άρση βαρών, αλλά και τις πολεµικές τέχνες – µάλιστα, είχε πάρει και ένα νταν στο καράτε. Την ίδια περίοδο γοητεύτηκε από τη διδασκαλία του Hojjat Kamyab, ενός ιεροκήρυκα που πραγµατοποιούσε περιοδείες στο Ιράν και θεωρούνταν προστατευόµενος του Αγιατολάχ Χοµεϊνί, ο οποίος εκείνη την περίοδο ήταν διωκόµενος από το καθεστώς του σάχη και είχε εξοριστεί από το Ιράν. Ο Σουλεϊµανί αποφασίζει να πάρει δυναµικά µέρος στην επανάσταση του 1979 και εισχωρεί στους Φρουρούς της Επανάστασης, το παραστρατιωτικό κίνηµα που δηµιουργήθηκε αρχικά για την καταστολή και την εξάλειψη των αντιπάλων της επανάστασης.
Οι Φρουροί δηµιουργήθηκαν από τον Χοµεϊνί επειδή δεν εµπιστευόταν τον στρατό του Ιράν και φοβόταν ανατροπή του µέσω πραξικοπήµατος, όπως είχε συµβεί το 1953, µε τον τότε πρωθυπουργό Μοχάµεντ Μοσαντέκ να ανατρέπεται έπειτα από πρωτοβουλία των ΗΠΑ και της Βρετανίας επειδή είχε λάβει αποφάσεις που έπλητταν τα συµφέροντά τους στο Ιράν.
Αν και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Σουλεϊµανί δεν έλαβε κάποια ιδιαίτερη στρατιωτική εκπαίδευση και αρχικά αναλάµβανε καθήκοντα φύλαξης, η εξέλιξή του στην ιεραρχία ήταν ταχύτατη και µετατέθηκε στις δυνάµεις των Φρουρών που έλαβαν εντολή να καταστείλουν µια εξέγερση Κούρδων στο Βορειοδυτικό Ιράν, όπου διακρίθηκε ιδιαίτερα κερδίζοντας επιπλέον πόντους µέσα στην οργάνωση. Η εισβολή του Σαντάµ Χουσεΐν στο Ιράν ανοίγει τον δρόµο στον Σουλεϊµανί για να αναλάβει ηγετικούς ρόλους. Σε ηλικία µόλις 23 ετών ο Σουλεϊµανί γίνεται διοικητής µιας στρατιωτικής µονάδας η οποία αποτελούνταν από άτοµα που είχε ο ίδιος επιλέξει και εκπαιδεύσει από τον τόπο καταγωγής του, την επαρχία Κερµάν.
Με τη µονάδα του καταφέρνει να απελευθερώνει περιοχές που προηγουµένως είχαν καταλάβει οι ιρακινές δυνάµεις και η φήµη του όχι µόνο ως ικανού αλλά και πολύ γενναίου διοικητή αρχίζει να εξαπλώνεται. Πριν συµπληρώσει τα 30 του χρόνια γίνεται διοικητής της 41ης Ταξιαρχίας των Φρουρών και συµµετέχει στις περισσότερες από τις σηµαντικές στρατιωτικές επιχειρήσεις του πολέµου, σε µία από τις οποίες τραυµατίστηκε σοβαρά. Την ίδια περίοδο ηγήθηκε σχεδίου ανορθόδοξου πολέµου µε την οργάνωση διαφόρων ειδών αποστολών εντός του Ιράκ.
Αυτή του η δράση ήταν, σύµφωνα µε τους αναλυτές κοµβική για τη µετέπειτα πορεία του, αφού ήρθε σε επαφή και ανέπτυξε τελικά στενές σχέσεις µε τους ηγέτες των Κούρδων του Ιράκ, οι οποίοι αποτελούσαν εχθρούς του Σαντάµ Χουσεΐν. Η λήξη του πολέµου µε το Ιράκ βρίσκει τον Σουλεϊµανί διοικητή των Φρουρών της Επανάστασης στην επαρχία Κερµάν, η οποία αποτελούσε κοµβικό σηµείο του «δρόµου του οπίου» από το Αφγανιστάν στην Ευρώπη µέσω Τουρκίας. Ο Σουλεϊµανί κέρδισε εκείνη την περίοδο επιπλέον φήµη ως αποτελεσµατικός διώκτης της διακίνησης ναρκωτικών.
Το 1999, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης χιλιάδων φοιτητών στην Τεχεράνη που ζητούσαν µεταρρυθµίσεις και λιγότερη εξάρτηση των κρατικών µηχανισµών από τους σκληροπυρηνικούς κληρικούς, ο Σουλεϊµανί συνυπογράφει µαζί µε άλλους επιτελείς των Φρουρών επιστολή στον τότε πρόεδρο του Ιράν Μοχάµεντ Χαταµί. Η επιστολή έγραφε ότι αν ο Χαταµί δεν συντρίψει άµεσα την εξέγερση, θα το κάνει ο στρατός και αυτό πιθανότατα θα οδηγήσει σε πραξικόπηµα εναντίον του.
Εκείνη την περίοδο ο Σουλεϊµανί αναλαµβάνει διοικητής της επίλεκτης µονάδας Κουντς (Quds). Μιας δύναµης περίπου 15.000 ανδρών, που είναι αρµόδια για τη διεξαγωγή επιχειρήσεων στο εξωτερικό. Η Κουντς δηµιούργησε «παραρτήµατα» σε γειτονικές στο Ιράν χώρες και συνήψε συνεργασίες µε διάφορες παραστρατιωτικές σιιτικές οργανώσεις, παρέχοντας τεχνογνωσία και εξοπλισµό. Στόχος της Κουντς είναι η αύξηση της επιρροής του Ιράν στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Η Κουντς θεωρείται ότι έχει στηρίξει στρατιωτικά τις δυνάµεις του Ασαντ στην κρίση που έχει ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια στη Συρία. Ο Σουλεϊµανί είχε άµεση επαφή µε τους διπλωµάτες του Ιράν όχι µόνο στη Μέση Ανατολή αλλά και στον υπόλοιπο κόσµο, και οι µυστικές υπηρεσίες της ∆ύσης θεωρούσαν ότι στην ουσία αυτός οργάνωνε και καθόριζε την εξωτερική πολιτική του Ιράν κινούµενος στο παρασκήνιο. Παρ’ όλα αυτά, οι ΗΠΑ, αν και επισήµως το αρνούνται, φέρονται να ήρθαν σε άµεση επαφή µαζί του και να συνεργάστηκαν µε αυτόν για την αντιµετώπιση τόσο των Ταλιµπάν µετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεµβρίου όσο και αργότερα για την αντιµετώπιση των τζιχαντιστών.
Το 2011 ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν Αλί Χαµενεΐ ανακηρύσσει τον Σουλεϊµανί υποστράτηγο. Στο Ιράν είχε τεράστια δηµοφιλία και µολονότι πολλοί αναλυτές εκτιµούσαν ότι µπορεί αυτή να µεταφραστεί σε κάποια θέση στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας, εκείνος δεν έδειχνε να έχει τέτοιο ενδιαφέρον. Οπως λένε, µάλιστα, κάποιοι, δεν είχε λόγο να βγει στο προσκήνιο αφού πλέον διοικούσε σε έναν βαθµό τη χώρα κινούµενος εκεί που ένιωθε περισσότερη άνεση και ασφάλεια, δηλαδή στο παρασκήνιο. Ο Σουλεϊµανί ήταν παντρεµένος και είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά, δύο γιους και δύο κόρες. Μία από τις κόρες του αποφάσισε κάποια στιγµή να µετακοµίσει στη Μαλαισία, απόφαση που δεν άρεσε µεν στον Σουλεϊµανί, αλλά δεν έκανε και κάτι για να την αποτρέψει, αν και, όπως είναι ευνόητο, θα µπορούσε.
