Με αφορμή την αποχώρησή του κατά τη διάρκεια του αγιασμού στο Λύκειο Στυλίδας για το “βασιλεύσι” του ιερέα, ο Απόστολος Γκλέτσος μιλάει για όλα στο περιοδικό ΕΓΩ.

Η αντίδρασή του στον αγιασμό

Αυτό που μας έχει μείνει είναι η αντίδραση. Πρέπει ευρύτερα να αντιδρούμε σε αυτό που μας συμβαίνει. Μέρα με την ημέρα σαπίζει το οικοδόμημα που λέγεται Ελλάδα, η ψυχή και το σώμα της. Κανείς δεν κάνει τίποτα πια.

Η περίοδος που ήταν “σeξ machine”

Και ποιος δεν είναι “σeξ machine” στα 25, τα 30 και τα 35; Τώρα στα 47 μου, βλέποντας όσα γίνονται γύρω μου, δεν είναι το ίδιο. πρέπει να σε βοηθά και το περιβάλλον. Σε μια Ελλάδα ευημερούσα, όπου όλοι θα είχαμε να φάμε, να πιούμε, να ζεσταθούμε και η λίμπιντο θα ήταν ανεβασμένη. Τώρα είμαστε όλοι καταθλιπτικοί. Πού να πάει το μυαλό σου στο σεξ; Εμένα τουλάχιστον ότι συμβαίνει με επηρεάζει πολύ. Δεν ευχαριστιέμαι ούτε το φαγητό που τρώω.

Η κατάθλιψη

Πέρασα και τέτοιες περιόδους. Το βιώνω ανά διαστήματα. Παίρνω δύναμη από αυτό και μπορεί έπειτα να περάσει και ένας μήνας που θα είμαι μέσα στην ενέργεια.

Προσπαθώ να μείνω στο σπίτι μακριά από τον κόσμο. Διαβάζω, μαζεύω δύναμη.

Κλαίω πάρα πολύ συχνά. Είναι το μυστικό μου, το αγχολυτικό μου. Μου δίνει δύναμη. Μπορεί και κάθε εβδομάδα επί σαράντα λεπτά να κλαίω.

Η ψυχανάλυση

Έχω κάνει και ακόμα βλέπω έναν άνθρωπο και μιλάμε. Με βοήθησε να δω καλύτερα τα πράγματα μόνος μου. Μου άνοιξε τα μάτια. Αντιμετώπισα προβλήματα υγεία τα οποία με τρόμαξαν. Φοβήθηκα ότι θα πέθαινα. Εκεί χρειάστηκε να δω έναν ειδικό, να με βοηθήσει, να μου δώσει φάρμακα που θα μου ανέβαζαν τη διάθεση. Ακόμα και σήμερα όταν δεν αισθάνομαι καλά, απευθύνομαι σε έναν ειδικό -ψυχολόγο ή ψυχίατρο- και μιλάμε.