Ο George Friedman ιδρυτής του οργανισμού στρατηγικών αναλύσεων Stratfor, στο βιβλίο του “The next 100 years” εκδόσεως 2009, προσπάθησε να προβλέψει τις εξελίξεις στο παγκόσμιο στρατηγικό στερέωμα μέχρι το 2100.

Σε αυτό το βιβλίο ο εν λόγω αναλυτής προέβλεψε για το 2020, ότι η Ελλάδα θα εμπλακεί σε πολεμική σύγκρουση στα Βαλκάνια.

Αν και δεν γράφει για ποιο λόγο οι χώρες των Βαλκανίων θα συγκρουστούν μεταξύ τους, το δημοσίευμα του BBC περί καταπιεσμένης «Μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα, καθώς επίσης η επιστολή – αίτηση του Ουράνιου Τόξου στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας για την διδασκαλία της «Μακεδονικής γλώσσας», αποτελούν μια πολύ καλή αφορμή.

Μπορεί διάφοροι κυβερνητικοί παράγοντες να περιέρχονται τα ΜΜΕ προκειμένου να μας πείσουν για το αναγκαίο της υπογραφής της συμφωνίας των Πρεσπών αλλά και να μας παρουσιάσουν τα φοβερά κατά την γνώμη τους πλεονεκτήματα της χώρας μας από την εν λόγω συμφωνία, η αλήθεια όμως είναι ότι η κυβέρνηση άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου.

Είναι όμως δυνατόν να οδηγηθούμε στον πόλεμο, επιβεβαιώνοντας την πρόβλεψη του George Friedman;

Σίγουρα το να προσπαθείς να μαντέψεις το μέλλον είναι πολύ δύσκολη υπόθεση και εγκυμονεί πολλούς κινδύνους.

Παρόλα αυτά, είναι απολύτως αναγκαίο να γίνεται μια τέτοια προσπάθεια με βάση τα εργαλεία της στρατηγικής ανάλυσης, και αυτό γιατί εάν οι Ρωμαίοι βλέπανε την καταστροφή που ερχόταν θα την είχαν αποφύγει. Δηλαδή εάν οι Έλληνες αφυπνιστούν ίσως μπορέσουν να αντιδράσουν.

Πώς όμως οι άνθρωποι και τα κράτη οδηγούνται στον πόλεμο; Την απάντηση εδώ μας την δίνει ο Θουκυδίδης ο οποίος μας λέει ότι οι άνθρωποι οδηγούνται στον πόλεμο από φόβο, από συμφέρον και από υπερηφάνεια. Ο δε Clausewitz λέει ότι η έκβαση του πολέμου επηρεάζεται από το πάθος την λογική και την ευκαιρία.

Με την αναγνώριση Μακεδονικής Εθνότητας στα Σκόπια η κυβέρνηση πλήγωσε την υπερηφάνεια μεγάλου μέρους των Ελλήνων. Από μόνο του όμως αυτό το γεγονός δεν μπορεί να οδηγήσει σε πολεμική σύρραξη.

Τι θα γίνει όμως εάν, η πληγωμένη υπερηφάνεια συνδυαστεί με προκλήσεις στον οικονομικό τομέα όπως για παράδειγμα απαιτήσεις να αλλάξουν ονομασία 2500 Ελληνικά προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούν τον επιθετικό προσδιορισμό «Μακεδονικός».

Σε μια τέτοια περίπτωση δεκάδες Ελληνικές επιχειρήσεις θα συρθούν στα δικαστήρια όπου θα σπαταλήσουν εκατομμύρια ευρώ.

Πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις δεν θα αντέξουν το κόστος και θα κλείσουν οδηγώντας ακόμα περισσότερους ανθρώπους στην οικονομική εξαθλίωση.

Οι εξαθλιωμένοι αυτοί άνθρωποι θα ψάξουν για αποδιοπομπαίο τράγο και θα αυξήσουν το πάθος και την πίεση στην κυβέρνηση για εκδίκηση.

Τι θα γίνει εάν, κάποια στιγμή κάτοικοι της Φλώρινας, της Καστοριάς ή της Κοζάνης υποκινούμενοι από εξωτερικούς παράγοντες εγείρουν θέμα Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, και στην συνέχεια ζητήσουν από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων την ένωση τους με το «Μακεδονικό» κράτος; Μήπως ο φόβος των κατοίκων της περιοχής θα τους αναγκάσει να φύγουν και να γίνουν εσωτερικοί πρόσφυγες στην υπόλοιπη Ελλάδα; Μήπως αυτοί οι πρόσφυγες θα αυξήσουν όχι μόνο την οικονομική πίεση προς την κυβέρνηση αλλά και το πάθος για εκδίκηση;

Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τα συμφέροντα των λοιπών Βαλκανικών κρατών, καθώς επίσης και τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό μουσουλμάνων μεταναστών διαφόρων εθνικοτήτων που ζουν στην Ελλάδα. Η Τουρκία λοιπόν έχει στρατηγικό συμφέρον να προκαλέσει κρίση στα Βαλκάνια και να την εκμεταλλευτεί προς όφελος της.

Σκεφτείτε πόσο εύκολο θα γίνει για την Τουρκία να καταλάβει την ανατολική Θράκη προκειμένου να προστατέψει τους μουσουλμάνους της περιοχής, όπως έκανε και στην Κύπρο το 1974. Πόσο εύκολο θα είναι να επικρατήσει στην Κύπρο και το Αιγαίο όταν η Ελλάδα θα είναι εμπεπλεγμένη σε επιχειρήσεις για να σώσει την Θεσσαλονίκη και την Ήπειρο.

Όταν δε κυριαρχήσει στο Αιγαίο, θα επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 ναυτικά μίλια και θα αρχίσει άμεσα την εξόρυξη φυσικού αερίου ή πετρελαίου με σκοπό να εδραιώσει την κυριαρχία και τα συμφέροντα της. Με απλά λόγια, η Τουρκία επιθυμεί την αναταραχή στα Βαλκάνια, και ως εκ τούτου θα φροντίσει να υποδαυλίσει τα εθνικιστικά πάθη που ήδη υπάρχουν, εκμεταλλευόμενη και το μουσουλμανικό στοιχείο της περιοχής.

Στην προσπάθεια της υποδαύλισης αυτής, εντάσσεται και η πρόσφατη δήλωση του Τούρκου Υπουργού εξωτερικών σύμφωνα με την οποία η Τουρκία θα συνεχίσει να αποκαλεί τα Σκόπια «Μακεδονία» και όχι Βόρεια Μακεδονία.

Η Αλβανία η οποία διατηρεί εξαιρετικές οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις με την Τουρκία όχι μόνο θα υποστηρίξει ενεργά την προσπάθεια αυτή της Τουρκίας, αλλά θα θεωρήσει το όλο ζήτημα ως μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να δημιουργήσει την Μεγάλη Αλβανία που εδώ και χρόνια ονειρεύεται. Στο στρατηγικό συμφέρον της Αλβανίας θα προσθέσω και το πάθος των Αλβανών εναντίων των Ελλήνων το οποίο αυξήθηκε κατακόρυφα μετά την μαζική μετανάστευση των Αλβανικών πληθυσμών στην Ελλάδα για αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής την δεκαετία του 1990.

Όλοι αυτοί οι Αλβανοί που σήμερα ζουν στην Ελλάδα θεωρούν ότι εργάζονται σκληρά αλλά δεν απολαμβάνουν αυτά που θα έπρεπε να απολαμβάνουν, συναίσθημα που σταδιακά μετατρέπεται σε μίσος για τα αφεντικά τους. Η Βουλγαρία, μπορεί να αργήσει αλλά δεν θα παραμείνει απαθής σε μια Βαλκανική σύγκρουση γιατί θα βρει την ευκαιρία που έψαχνε από την εποχή του Πρώτου Βαλκανικού πολέμου για έξοδο στο Αιγαίο.

Το πιο πιθανό είναι να συμμαχήσει και αυτή με την Τουρκία προκειμένου να μοιραστεί μαζί της τα Ελληνικά εδάφη προς διανομή. Τέλος θα αναφερθώ στον ολοένα αυξανόμενο μουσουλμανικό πληθυσμό που ζει στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ελληνικού υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, 6500 Τούρκοι ζήτησαν άσυλο μόνο εντός του 2018.Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα