Η Μαλάλα Γιουσαφζάι είναι διάσημη όχι μόνο στη χώρα της αλλά πλέον και σε ολόκληρο τον κόσμο, ως τη νεότερη νικήτρια βραβείου Νόμπελ στα χρονικά. Ομως πέρα από την δράση της, η Μαλάλα δεν διαφέρει σε τίποτα από τα κορίτσια της ηλικίας της.
Με αφορμή ένα νέο ντοκιμαντέρ για τη ζωή της με τίτλο «He Named me Malala» που θα κυκλοφορήσει στις 6 Νοεμβρίου, ο κόσμος έχει την ευκαιρία να δει την νεαρή έφηβη πίσω από την δυναμική ακτιβίστρια.
Πηγαίνει ακόμη σχολείο, είναι δύο χρόνια μεγαλύτερη από τις συμμαθήτριες της και οι γονείς της μιλάνε για ένα μαζεμένο κορίτσι, που ακούει με σεβασμό και προσοχή ότι της λένε οι δάσκαλοι της και ντρέπεται να σηκώσει το χέρι στην τάξη, κάτι που μπερδεύει τους καθηγητές, δεδομένου ότι στο παρελθόν έχει βγάλει δημόσια λόγους και έχει μιλήσει στον Μπαράκ Ομπάμα και τον Μπαν Κι Μουν.
Η ζωή στην Αγγλία δεν ήταν πάντα εύκολη γι ‘αυτήν. Στην αρχή, μετά την αποκατάσταση (τα τραύματά της ήταν εκτεταμένα: Ακόμα και σήμερα χρειάζεται να κάνει μασάζ στην δεξιά πλευρά του προσώπου της κάθε πρωί, για να ξυπνήσει τα νεύρα), της φαινόταν πολύ δύσκολο να πάει στο σχολείο.
Ολα ήταν καινούργια και ξένα. Εκτός από το σημάδι στο πρόσωπο, που όμως δεν ήταν πολύ εμφανές «Εγώ το πρόσεχα, γιατί το βλέπω στον καθρέφτη κάθε μέρα» είπε η ίδια. Και ενώ φαινόταν ίδια με τους συμμαθητές της, φορώντας τη στολή του σχολείου, είχε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο αναφοράς, όχι μόνο γιατί είχε έρθει από την μια μέρα στην άλλη από την κοιλάδα Σουάτ στην Αγγλία, αλλά, κυρίως, επειδή μεγάλωσε με ένα εντελώς διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Αλλά σιγά-σιγά η νοσταλγία καταλάγιασε και επικράτησε η αισιοδοξία της. «Εγώ είμαι η ίδια Μαλαλα. Μου δόθηκε μια νέα ζωή και αυτή η ζωή είναι ιερή» εξηγεί.
Μιλάει συχνά στο τηλέφωνο με την καλύτερή της φίλη, Μονίμπα στο Πακιστάν για να μάθει τα νέα των φίλων της. Γυρνάει τη Παρασκευή από το σχολείο και εύχεται να έχουν τηγανιτές πατάτες και όχι τα «νερόβραστα πράγματα» της αγγλικής κουζίνας που δεν της αρέσουν καθόλου, ακούει Κέιτι Πέρι και βλέπει το Inside Out. Τσακώνεται με τα μικρότερα αδέλφια της, τον 15χρονο Κουσάλ και τον 11χρονο Ατάλ και δεν μπορεί να καταλάβει γιατί παίζουν Xbox και Minecraft όλη την ώρα.
Εχει μια κολλητή από το σχολείο στην Αγγλία τώρα, που πρέπει να παραμείνει ανώνυμη. Το κορίτσι δεν είναι μουσουλμάνα, αλλά αγγλίδα και βοηθά συχνά τη Μαλαλα να κατανοήσει τις καθημερινές εκφράσεις και την αργκό της Αγγλίας. «Ερχεται στο σπίτι μας και για φαγητό έχουμε χαλάλ και δεν έχουμε αλκοόλ και είναι εντάξει με αυτό. Και στη συνέχεια, όταν θα πάω στο σπίτι της, έχουν μια πολύ διαφορετική κουλτούρα. «Δεν φοράνε μαντήλα, έχουν αλκοόλ στο σπίτι, αλλά δεν με πειράζει. Είναι η συν-ύπαρξη, αρμονία και πραγματικά το απολαμβάνω. Ποτέ δεν πίστευα ότι οι πολιτιστικές διαφορετικές στέκονται εμπόδιο στις φιλίες. Ισα ίσα, αυτά τα πράγματα τις κάνουν πιο ξεχωριστές»
Σπάνια αναφέρει την πολιτική της σταδιοδρομία στους συμμαθητές της, αλλά μερικές φορές βλέπουν την εικόνα της στις εφημερίδες. Αυτή που προκάλεσε την πιο μεγάλη αναστάτωση ήταν όταν δέχτηκε βραβείο υπερηφάνιας της Βρετανίας από τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. «Δεν είχα ιδέα πόσο διάσημος ήταν» θυμάται χαχανίζοντας. «Τα κορίτσια στο σχολείο τον λατρεύουν».
Οσο για τα αγόρια, εκεί είναι που ξεσπά σε αμήχανα γέλια και αποκαλύπτει ότι έχει αποκλείσει το θέμα, τουλάχιστον μέχρι να πάει στο Πανεπιστήμιο. Εξέλιξη απρόσμενη, δεδομένου ότι οι περισσότερες πρώην συμμαθήτριες της στο Πακιστάν, έχουν ήδη παντρευτεί και αποσυρθεί από τα θρανία.
Κατά κάποιο τρόπο, οι μικρές λεπτομέρειες της ζωής της Μαλαλα είναι τόσο συγκλονιστικές όσο η ακτιβιστική της δράση. Τα αγαπημένα της γλυκά είναι τα cupcakes, βλέπει Twilight, λατρεύει την πίτσα και χρησιμοποιεί προϊόντα για το δέρμα όπως όλες οι έφηβες.
Γιατί αυτές οι στιγμές στη ζωή της Μαλαλα είναι τόσο υπέροχες; Επειδή, δείχνουν ότι κατά βάθος είναι ανθρώπινη και επειδή της επιτρέπουν να θεωρείται φυσιολογική έφηβη, ακόμα και όταν ξέρουμε ότι, σε τελική ανάλυση, η Μαλάλα Γιουσαφζάι είναι πραγματικά πολύ ιδιαίτερη κοπέλα.
