Μέσα στον όλεθρο και την καταστροφή, πυροσβέστες και εθελοντές ρίχνουν το κορμί τους στην πύρινη λαίλαπα με σκοπό να απωθήσουν τη φωτιά.

Πόση ντροπή για αυτό το αυτοκαταστροφικό είδος που λέγεται άνθρωπος.

Την ώρα που όλη η χώρα βράζει κατά των περίεργων αποφάσεων της δικαιοσύνης, το έγκλημα που πάει πακέτο με κάθε ελληνικό καλοκαίρι και γκρεμίζει κάθε ελπίδα για καλό σε αυτόν τον κόσμο είναι και φέτος εδώ και συνεχίζει να τα διαλύει όλα. Δεν χρειαζόταν να καεί η Πεντέλη και το Ρέθυμνο ή να αποκτήσει πύρινη όψη ο Παρθενώνας για να το καταλάβουμε. Ο άνθρωπος, ο «βιαστής» της ίδιας του της ζωής και των συνανθρώπων του έχει και άλλο πρόσωπο πέρα από εκείνα των παιδόφιλων ή των ανώμαλων και αντεπιτίθεται φορώντας τον μανδύα του εμπρηστή. Και κάπως έτσι καίει τους πάντες, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό.

Μπορεί να είναι η δουλειά τους και οι πυροσβέστες να ειδικεύονται παραπάνω σε τέτοιες καταστάσεις από έναν απλό άνθρωπο αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πίσω από τη στολή και το κράνος παραμένουν εξίσου άνθρωποι με μας. Με σάρκα και οστά που έτσι και τους πλησιάσει η φλόγα θα τους αφανίσει, απλά επειδή θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους..