Όταν λέμε ότι τρίβονται τα δόντια, αναφερόμαστε στην αποτριβή, δηλαδή την φυσιολογική ή παθολογική σταδιακή απώλεια των σκληρών ουσιών (αδαμαντίνη, οδοντίνη) από τις οποίες είναι κατασκευασμένο το δόντι.
Η φυσιολογική αποτριβή των δοντιών οφείλεται στο πέρασμα του χρόνου, Τα δόντια τρίβονται δηλαδή σταδιακά λόγω των δυνάμεων που ασκούνται κατά το μάσημα της τροφής.
Η παθολογική αποτριβή μπορεί να εμφανιστεί σε ένα δόντι ή σε ομάδα δοντιών και μπορεί να οφείλεται:
-Σε μη κανονική θέση του δοντιού.
-Σε κάποια ανώμαλη λειτουργία (π.χ. σφίξιμο των δοντιών την νύχτα).
-Σε λάθος τρόπο βουρτσίσματος ή χρήση πολύ σκληρής οδοντόβουρτσας.
-Σε παράγοντες που σχετίζονται π.χ. με το περιβάλλον εργασίας (εργοτάξια κατεργασίας μαρμάρου κλπ.).
Στην αποτριβή αρχίζει να καταστρέφεται πρώτα η αδαμαντίνη, η ουσία που περιβάλλει εξωτερικά το δόντι και εμφανίζεται η οδοντίνη, η οποία έχει πιο σκούρο χρώμα (κίτρινο) που με την πάροδο του χρόνου γίνεται όλο και πιο σκούρο (καφέ).
Η αποτριβή αυτή μπορεί να αφορά ένα μόνο σημείο ή να επεκτείνεται σε ολόκληρη την επιφάνεια του δοντιού.
Έαν έχει προκληθεί απώλεια μεγάλης ποσότητας οδοντικής ουσίας τα δόντια μπορεί να παρουσιάζουν κάποια ευαισθησία στο κρύο που πολλές φορές υποχωρεί από μόνη της.
Αντιμετώπιση
Όταν η αποτριβή είναι φυσιολογική, και δεν δημιουργεί αισθητικό πρόβλημα στον ασθενή, δε χρειάζεται θεραπεία.
Σε παθολογικές καταστάσεις αποτριβής, η θεραπεία είναι η άρση του αιτίου που την προκάλεσε εάν αυτό είναι δυνατόν και η αποκατάσταση με έμφραξη της προσβληθείσας επιφάνειας.
Σε πολύ προχωρημένες περιπτώσεις είναι αναγκαία η κάλυψη των προσβεβλημένων δοντιών με στεφάνες (θήκες).
