Η κακοποίηση του 19χρονου κατηγορούμενου για τον φόνο της Ελένης Τοπαλούδη, μπορεί να χαϊδεύει τα πιο άγρια ένστικτά μας, αλλά αποτελεί ντροπή για την ελληνική Πολιτεία
Γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος στο news247.gr
Η υπόθεση της δολοφονίας της 21χρονης Ελένης στη Ρόδο, είναι μια ιστορία φρίκης και δεν υπάρχει κανείς που να μην εύχεται να αποδοθεί δικαιοσύνη γρήγορα και οι δράστες να τιμωρηθούν αυστηρά. Να τιμωρηθούν όμως με το γράμμα του νόμου και όχι βάσει άγραφων νόμων εντός ή εκτός φυλακών.
Το βίντεο που διέρρευσε από τις φυλακές με τον ξυλοδαρμό του 19χρονου που κατηγορείται μαζί με έναν 21χρονο για τον φόνο και τον βιασμό της Ελένης, μπορεί να χαϊδεύει τα πιο άγρια ένστικτα τηλεθεατών και χρηστών του διαδικτύου, δεν παύει όμως να αποτελεί ντροπή για το κράτος και το αρμόδιο υπουργείο.
Τα πλάνα της κακοποίησης του από άλλους κρατούμενους, έγιναν δεκτά με διαδικτυακές επευφημίες που ξεκινούσαν από το “καλά να πάθει” και έφταναν στις ευχές για έναν μαρτυρικό θάνατο.
Ακολούθησε φυσικά “πειθαρχική έρευνα” για το πώς άραγε δέχθηκε επίθεση και πώς βρέθηκαν στο κελί του άλλοι κρατούμενοι να τον χτυπούν και να τον βιντεοσκοπούν. Είναι να απορεί κανείς. Συμβαίνουν αυτά στις ελληνικές φυλακές;
Πέρα από το ότι το συμβάν, γελοιοποιεί για άλλη μια φορά το κράτος, καθώς οι άθλιες συνθήκες στις φυλακές είναι παγιωμένη κατάσταση και τα λεγόμενα σωφρονιστικά ιδρύματα φαίνεται να έχουν τους δικούς τους νόμους, επιβεβαιώνει και τον βασικό διαχωρισμό των κρατουμένων με βάση την ισχύ τους (χρήμα-διασυνδέσεις). Θα ήταν πολύ δύσκολο να βρεθούν κρατούμενοι με κινητό και διάθεση για ξύλο στο κελί κάποιου ισχυρού.
Όσο και αν το πρώτο συναίσθημα στο άκουσμα των λεπτομερειών της δολοφονίας της Ελένης, είναι η οργή και η διάθεση για εκδίκηση, είναι επικίνδυνο να διολισθήσουμε στο νόμο του Λιντς, έστω και δια της επιδοκιμασίας.
Μπορεί να φαίνεται μικρή τιμωρία, σε σχέση με αυτά που τράβηξε η Ελένη, ωστόσο ο νόμος προβλέπει στέρηση ελευθερίας, όχι βασανιστήρια και ξυλοδαρμούς. Η Πολιτεία δεν μπορεί να υιοθετεί, ακόμα και κάνοντας τα στραβά μάτια, πρακτικές που οφείλει να πολεμά.
Εμείς από την πλευρά μας, θα πρέπει αντί να ονειρεύομαστε εκδίκηση και τιμωρίες βγαλμένες από B-movies του Χόλιγουντ, να κάνουμε κάτι πολύ πιο ουσιαστικό. Να πολεμήσουμε με κάθε μέσο τις στερεοτυπικές αντιλήψεις και κυρίως τους νόμους της σιωπής, που ακόμα υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία και θυματοποιούν τις γυναίκες.
