Tό Bερολῖνο πιέζει τήν Ἀθήνα γιά τήν ἀποστρατιωτικοποίηση τῶν νήσων», έγραψε η εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» στο πρωτοσέλιδο της 18ης Σεπτεμβρίου. «Μέ «δόλωμα» τήν ἀπόσυρση τῆς Τέταρτης Στρατιᾶς στά βάθη τῆς Ἀνατολίας», σημείωνε σε υπότιτλο.
Διαβάστε το κεντρικό άρθρο της εφημερίδας
Η ΧΘΕΣΙΝΗ ἐμφάνισις τοῦ Γερμανοῦ πρέσβεως Δρος Ἔρνστ Ράιχελ ἐνώπιον τῆς Εἰδικῆς Διαρκοῦς Ἐπιτροπῆς Εὐρωπαϊκῶν Ὑποθέσεων τοῦ Κοινοβουλίου ἦταν μία ἀληθινή ἔκπληξις.
Ὄχι γιατί ὁ ξένος διπλωμάτης ἀπελογήθη ὅτι «δέν μποροῦμε νά δείξουμε τήν μέγιστη δυνατή σκληρότητα ἔναντι τῆς Τουρκίας γιατί ἄν τό πράξουμε αὐτό θά καταστρέψουμε τίς δυνατότητές μας νά διαμεσολαβήσουμε».
Οὔτε ἐπειδή ἐνεφανίσθη νά μήν καταλαβαίνει τήν κριτική πού ἀσκεῖται στήν Ἑλλάδα κατά τῆς Γερμανίας, διότι ὅπως ὑπεστήριξε «ἐμεῖς δέν εἴμαστε οὐδέτεροι» καί πώς «στό ἑπόμενο Εὐρωπαϊκό Συμβούλιο θά ἀπευθυνθοῦμε στήν Τουρκία μέ τήν ἀπειλή κυρώσεων καί γενικώτερα μέ τήν ἀπειλή ἐπιδεινώσεως τῆς σχέσεώς της μέ τήν ΕΕ».
Ἡ τοποθέτησις τοῦ πρέσβεως ἦταν ἀληθινή ἔκπληξις, διότι πίσω ἀπό τίς λέξεις του χωρίς νά διαφανεῖ βεβαίως, ἕνας μυημένος διέκρινε τίς ἀπώτερες ἐπιδιώξεις τῆς Καγκελλαρίας γιά τό Αἰγαῖο.
Ὁ κύριος πρέσβυς ἔδειξε μέ τήν ἔνταση πού ὁμίλησε –χωρίς νά τό μαρτυρεῖ– τί πραγματικά διακυβεύεται στό παρασκήνιο.
Καί μάλιστα μία ἡμέρα μετά τούς ὑπαινιγμούς τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, ὅτι οἱ δύο χῶρες, Ἑλλάς καί Τουρκία, πρέπει «νά μειώσουν τό στρατιωτικό ἀποτύπωμά τους στήν περιοχή», ἄρα νά προχωρήσουν στήν ἀποστρατιωτικοποίηση.
Ὁ κύριος Ράιχελ ἀνέπτυξε στό Κοινοβούλιο τό προσωπικό στοίχημα τῆς Καγκελλαρίου νά ἀποφευχθεῖ ἡ στρατιωτική σύγκρουσις.
Στοίχημα τό ὁποῖο δέν περιορίζεται μόνο στό σήμερα ἀλλά ἐπεκτείνεται καί στό αὔριο καί ἔχει ὡς στόχο νά ἀποκτήσει ἡ ἀποκλιμάκωσις μονιμώτερα χαρακτηριστικά.
Μέ τήν προώθηση τοῦ παλαιοῦ σχεδίου «εἰρήνης» τῶν ΗΠΑ γιά ἀποστρατιωτικοποίηση τῶν νήσων τοῦ Αἰγαίου, μέ ἀρχή τά μικρά νησιά στά ὁποῖα ἐτοποθετήθησαν φρουρές καί σημαία ἐπί Ὑπουργίας Πάνου Καμμένου, καί ἐν συνεχεία μέ τά μεγάλα.
Ὑπό τόν ὅρο τῆς μετακινήσεως τῆς Τρίτης Τουρκικῆς Στρατιᾶς τοῦ Αἰγαίου πού ἑδρεύει στήν Σμύρνη σήμερα πρός τά βάθη τῆς Ἀνατολίας.
Οἱ πληροφορίες πού ἔχουν τεθεῖ ὑπ’ ὄψιν τῆς «Ἑστίας» εἶναι σαφεῖς καί συγκεκριμένες.
Τό Βερολῖνο πιέζει ταυτόχρονα Ἀθήνα καί Ἄγκυρα γιά ἀπόσυρση στρατευμάτων, μέ τήν διαφορά ὅτι εἶναι ἄλλο νά φύγει ὁ Στρατός ἤ ἡ Ἐθνοφυλακή ἀπό τά νησιά μας καί τίς νησῖδες μας καί ἄλλο ἀπό τήν Σμύρνη.
Καί βεβαίως πρέπει νά ὑπογραμμισθεῖ καί τό ἑξῆς: ἡ παρασκηνιακή πίεσις γιά ἀποκλιμάκωση δέν συμβιβάζεται μέ τήν παρασκηνιακή πίεση Βερολίνου-Οὐάσιγκτων καί ἄλλων δυνάμεων γιά κούρσα ἐξοπλισμῶν καί γιά νέες ἑλληνικές παραγγελίες.
Ἀφοπλισμός καί ἐξοπλισμοί δέν πᾶνε μαζί. Καί ὅμως συμβαίνει.
Κάτι πού εἶναι στόχος τοῦ Ἐρντογάν, ὁ ὁποῖος γιά ὀρεκτικό ζητεῖ τήν ἀποστρατιωτικοποίηση τῆς Ψερίμου, τοῦ Ἀγαθονησίου, τοῦ Φαρμακονησίου καί τῆς Χίου!
Πρόγευση τῶν γερμανικῶν διαθέσεων περί ἀποστρατιωτικοποίιήσεως ἀπετέλεσε ἡ ρητορεία Ράιχελ γιά τό ἐνδιαφέρον τῆς Καγκελλαρίου περί ἀποφυγῆς στρατιωτικῆς συγκρούσεως.
Ὅπως τόνισε ὁ Γερμανός πρέσβυς, «ἡ Καγκελλάριος θεωρεῖ ὅτι εἶναι προσωπική ὑπόθεσή της νά ἀποφευχθεῖ ἡ στρατιωτική σύγκρουσις, νά ὑπάρξει ἀποκλιμάκωσις καί νά ὑπάρξει εἰρηνική ὁριοθέτησις τῶν θαλασσίων ζωνῶν.
Ἡ Καγκελλάριος ἔχει σημειώσει, μέχρι τώρα, κάποια ἐπιτυχία.
Τό ἐρευνητικό σκάφος Orus Reic, τό προηγούμενο Σαββατοκύριακο, ἀπεσύρθη ἀπό τό Καστελλόριζο καί, ἄν τά καταφέρουμε, πολύ σύντομα θά περάσουμε στό ἑπόμενο βῆμα, πού εἶναι ἡ ἔναρξις τῶν ἀποκαλουμένων διερευνητικῶν ἐπαφῶν».
Στό ἴδιο πλαίσιο τοῦ ἀφοπλισμοῦ ἐντάσσεται ἡ συζήτησις στίς τεχνικές ἐπιτροπές τοῦ ΝΑΤΟ γιά τήν καθιέρωση ἑνός μονίμου μηχανισμοῦ ἀποφυγῆς συγκρούσεων πού ἀφορᾶ ὄχι τό νησιωτικό ἔδαφος, ἀλλά τήν κίνηση τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων στήν θάλασσα καί τόν ἀέρα.
Ἡ ἀποκάλυψις, ὅτι το Βερολῖνο πιέζει γιά τήν ἀποστρατιωτικοποίηση τοῦ Αἰγαίου, ἑδράζεται τέλος στίς παλαιότερες δεσμεύσεις πού ἀνέλαβε ἡ κυβέρνησις Σημίτη στό πλαίσιο τοῦ παρασκηνιακοῦ διαλόγου μέ τίς ΗΠΑ στό παρελθόν.
Ὅπως ἀπεκάλυψε προσφάτως ἡ «Ἑστία», «ἡ κυβέρνησις Σημίτη ἐδέχετο νά συζητήσει ἤ νά παραπέμψει στήν Χάγη τήν ἀποστρατιωτικοποίηση τῶν Δωδεκανήσων!».
Τό πρόβλημά της ἦταν μεθοδολογικό!
Σύμφωνα μέ τηλεγράφημα τοῦ τότε Ἀμερικανοῦ πρέσβυ στήν Ἀθήνα Μπέρνς, πρός τό State Department, «ἡ Ἑλλάς ὑποστηρίζει ὅτι οἱ δυνάμεις της στά νησιά δέ συνιστοῦν ἀξιόπιστη ἀπειλή γιά τήν Τουρκία» ἄν καί κατά τήν ἄποψη τοῦ Ἀμερικανοῦ «ἡ ἑλληνική κυβέρνηση τά ἐξόπλισε κατά παράβασιν τῆς Συνθήκης τῶν Παρισίων τοῦ 1947».
Ὅπως ἀποκαλύπτει ὁ Ἀμερικανός διπλωμάτης στό ἔγγραφό του πρός τό Σταίητ Ντηπάρτμεντ, «ἀπό τήν ἄποψη τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς ἡ ἀποστρατιωτικοποίησις τῶν νησιῶν μπορεῖ νά ἀκολουθήσει ἤ νά ἀποτελέσει ἀναπόσπαστο μέρος ἀλλά ὄχι νά προηγηθεῖ μιᾶς συμφωνίας γιά τίς βασικές πολιτικές καί νομικές διαφορές στό Αἰγαῖο».