Οχι πυροβολισμοί και πυροτεχνήματα, οι άνδρες σε απόσταση από τις γυναίκες, ενώ η νύφη απαγορεύεται να κόψει την τούρτα. Αυτές είναι μόλις μερικές από τις νέες κατευθυντήριες γραμμές που ανακοινώθηκαν πρόσφατα για έναν «σωστό» γάμο στη Δημοκρατία της Τσετσενίας.
Οι συστάσεις εκδόθηκαν τον περασμένο μήνα από το Υπουργείο Πολιτισμού στο Γκρόζνι, την πρωτεύουσα, για να διαφυλαχθεί η «πνευματική και ηθική ανάπτυξη» των νέων ανθρώπων.
Οι φωτογραφίες από τον γάμο της νεαρής Ζάρα Κασάνοβα, είναι εύγλωττο παράδειγμα, με όλες τις γυναίκες να έχουν καλυμμένα τα κεφάλια τους και να βρίσκονται παραταγμένες στη μία πλευρά της πίστας, ενώ οι άνδρες στέκονται στην άλλη.
Σε μια εικόνα η Ζάρα εμφανίζεται ντυμένη με την εθνική παραδοσιακή φορεσιά και είναι περιτριγυρισμένη από τους συγγενείς της περιμένοντας να ξεκινήσει η τελετή του γάμου της στο Γκρόζνι.
Αλλες εικόνες δείχνουν τη νύφη να αγκαλιάζει τη μητέρα της και αργότερα να παρακολουθεί τις εορταστικές εκδηλώσεις του ίδιου της του γάμου από το μπαλκόνι, δεδομένου ότι δεν λαμβάνει παραδοσιακά μέρος στο χορό και μπορεί να καθίσει μόνο όταν της χορηγείται άδεια.
Η συλλογή των φωτογραφιών που ελήφθησαν στον γάμο χθες, αποδεικνύουν ότι πολλοί από τους κανόνες που θέσπισε το Υπουργείο Πολιτισμού τηρούνταν ήδη.
Παρόλο που δεν έχουν ισχύ ως νόμοι, οι κατευθυντήριες γραμμές έχουν σημαντικό βάρος καθώς οι Τσετσένοι βρίσκονται όλο και περισσότερο υπό πίεση να υιοθετήσουν τους συντηρητικούς ισλαμικούς τρόπους ζωής που επιβάλει ο ισχυρός ηγέτης της δημοκρατίας του Καυκάσου Ραμζάν Καντίροφ.
Τα τελευταία χρόνια, οι νέοι έχουν γίνει όλο και πιο φιλελεύθεροι με την συμπεριφορά τους σε γάμους, παραμελώντας τις συντηρητικές παραδόσεις της Τσετσενίας, σύμφωνα με Μαντίνα Σαγκιντάεβα, μέλος του τμήματος πολιτισμού της πόλης: «Δεν θέλουμε ανήθικη συμπεριφορά. Θέλουμε έναν κώδικα ντυσίματος.»
Η λέξη των Τσετσένων για το «γάμο» μεταφράζεται και ως «παιχνίδι». Οι γάμοι θεωρηθούνται ως ένα είδος περίτεχνων φεστιβάλ με γλέντι και παραδοσιακούς χορούς που κρατάνε έως και τρεις ημέρες.
Το μεσημέρι, οι φίλοι του γαμπρού και τα μέλη της οικογένειας παίρνουν τη νύφη από το σπίτι των γονιών της και την οδηγούν στην τελετή. Υπάρχει ένα ξεχωριστό μέρος στην εκδήλωση όπου στέκεται, αλλά δεν συμμετέχει στο χορό ή τη γιορτή. Ολη την ημέρα χαιρετά τους συγγενείς και μπορεί να καθίσει μόνο όταν της δοθεί άδεια.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο γαμπρός θα πρέπει να είναι εξ’ ολοκλήρου απών από την τελετή και να συναντήσει τη νύφη του μετά τις γιορτές μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα.
Μετά την τελετή η νύφη εμφανίζεται στο νέο σπίτι της. Οι συγγενείς της νύφης δένουν ένα σχοινί κατά μήκος του δρόμου για να δείξουμε στους ανθρώπους που οδηγούν την κοπέλα στο νέο σπίτι της, ότι δεν πάνε πιο πέρα, εκτός εάν πληρώσουν λύτρα.
Μια κουβέρτα από τσόχα και μία σκούπα είναι παρατημένα κοντά στο κατώφλι του σπιτιού. Η νύφη αν τα δει πρέπει να τα τακτοποίησει. Αν το κάνει, είναι μια έξυπνη κοπέλα, αν δεν το προσέξει θεωρείται κακή τύχη για τον γαμπρό.
Στη συνέχεια κάθεται σε ένα παράθυρο διακοσμημένο με μια ειδική κουρτίνα και παίρνει αγκαλιά τον πρωτότοκος γιο της οικογένειας, ώστε να γεννήσει και η ίδια πολλά αγόρια. Η νύφη αγκαλιάζει το μωρό και του δίνει ένα δώρο.
Οι επισκέπτες δίνουν διάφορα πράγματα στους νεόνυμφους. Οι γυναίκες τους δίνουν χρήσιμα πράγματα για το σπίτι, όπως λινό ή σερβίτσια. Οι άνδρες φέρνουν χρήματα ή πρόβατα. Και τότε, όλοι καλούνται να συμμετάσχουν σε ένα πλούσιο γεύμα.
Μόλις ολοκληρωθεί το γεύμα, οι καλεσμένοι ζητάνε από τη νύφη να τους δώσει ένα ποτήρι νερό. Ολοι τους μιλάνε μεταξύ τους, κάνουν αστεία και συζητάν την εμφάνιση της νύφης. Η ίδια όμως πρέπει να κρατήσει το στόμα της, γιατί η πολυλογία θεωρείται ανοησία και απρέπεια. Η νύφη επιτρέπεται μόνο να προσφέρει στους επισκέπτες ένα ποτήρι νερό και να ευχηθεί σε όλους καλή υγεία.
Την τρίτη ημέρα τα μουσικά όργανα παίζουν και χορεύοντας οι καλεσμένοι οδηγούν τη νύφη σε ένα ποτάμι, όπου πετάνε τηγανίτες καλαμποκιού και τις πυροβολούν και στη συνέχεια η νύφη πρέπει να πάρει νερό από το ποτάμι και να πάει σπίτι. Αυτό το τελετουργικό υποτίθεται ότι προστατεύει τη νεαρή γυναίκα από το πνεύμα του ποταμού.
Το βράδυ της τρίτης ημέρας του φεστιβάλ γάμου ένας άνθρωπος εξουσιοδοτημένος από τον πατέρα της νύφης και ο γαμπρός πηγαίνουν στο ληξιαρχείο. Είναι συνήθως ο μουλάς, ο οποίος δίνει, εξ ονόματος του πατέρα της κοπέλας, τη συγκατάθεση για το γάμο, και την επόμενη μέρα η νύφη γίνεται η νεαρή κυρία του σπιτιού.
Οι περισσότεροι νέοι άνδρες παντρεύονται στην ηλικία των 20, ενώ πολλά κορίτσια παντρεύονται σε 17 ή 18 και τα περισσότερα ζευγάρια κάνουν παιδιά μέσα στον πρώτο χρόνο από τον γάμο.
