Επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και από την Σχολή Ιατρικής και Βιοϊατρικής Επιστήμης του πανεπιστημίου του Μπάφαλο στη Νέα Υόρκη, ανακάλυψαν το σημείο εκείνο του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για να ρίχνει ολόκληρο το σώμα σε κατάσταση βαθύ ύπνου.
Σύμφωνα με σχετική έκθεση που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Neuroscience οι ερευνητές από τα δύο πανεπιστήμια ανακοίνωσαν ότι ένας συγκεκριμένος νευρώνας στον ανθρώπινο εγκέφαλο παράγει το νευροδιαβιβαστή που είναι γνωστός με την ονομασία “γ-αμινοβουτυρικό οξύ” (GABA). Αυτός είναι υπεύθυνος για την πρόκληση βαθύ ύπνου στον άνθρωπο.
Στη συνέχεια, διερεύνησαν το κατά πόσον είναι δυνατό να ελέγξει κανείς αυτή την περιοχή του εγκεφάλου (που ονομάζεται parafacial zone – PZ), προκειμένου να βοηθηθούν άτομα που έχουν χρόνια προβλήματα ύπνου. Κάτι τέτοιο είναι εφικτό μόνο με την “χειραγώγηση” του συγκεκριμένου νευροδιαβιβαστή σε μοριακό επίπεδο.
Για να γίνει αυτό απαιτείται η ανάπτυξη νέων “εργαλείων” χειρισμού των νευρώνων του εγκεφάλου. Η εκ των επικεφαλής της έρευνας, δρ Christelle Ancelet υποστηρίζει ότι “αυτές οι νέες μοριακές προσεγγίσεις επιτρέπουν πρωτοφανή έλεγχο της λειτουργίας του εγκεφάλου σε κυτταρικό επίπεδο (…) Παλαιότερα η πιο κοινή μέθοδος ήταν εκείνη της ηλεκτρικής διέγερσης για να ενεργοποιηθεί μια περιοχή, αλλά το πρόβλημα είναι ότι με αυτή τη μέθοδο διεγείρονται όλα τα σημεία του εγκεφάλου τα οποία αγγίζει το ηλεκτρόδιο, ακόμη και στις γύρω περιοχές τις οποίες δεν ακουμπάει”.
Το επίπεδο της ακρίβειας που απαιτείται για αυτό το μοριακό έλεγχο επιτεύχθηκε με την εισαγωγή ενός ιού στην περιοχή PZ. Αυτός ο ιός παίζει τον ρόλο του χημικού “υποδοχέα” που επηρεάζει μόνο τους νευρώνες GABA. Εκτός από την αλληλεπίδραση με τους νευρώνες GABA, η λειτουργία του εγκεφάλου με αυτήν τη μέθοδο ήταν κατά τα άλλα αμετάβλητη.
Κλινικές δοκιμές σε ποντίκια-πειραματόζωα έδειξαν άμεσα αποτελέσματα. Όταν “ενεργοποιήθηκαν” οι νευρώνες GABA στην περιοχή PZ, τα ποντίκια έπεσαν γρήγορα σε βαθύ ύπνο, χωρίς τη χρήση ηρεμιστικών ή άλλων βοηθημάτων ύπνου, σύμφωνα με τον κύριο συγγραφέα της έκθεσης και επίκουρο καθηγητή του Χάρβαρντ, Patrick Fuller.
