Μία 40χρονη γυναίκα βρήκε το κουράγιο να μιλήσει στο MEGA και να περιγράψει τον απίστευτο εφιάλτη που έζησε στα χέρια του άντρα που νόμιζε ότι αγαπούσε.
Ο πρώτος ξυλοδαρμός ήταν η αρχή
Απρίλιος 2024. Η πρώτη φορά που την χτύπησε, της έσπασε δύο πλευρές – την 9η και τη 10η. Της κατέστρεψε τη μύτη, εκεί που είχε κάνει μοσχεύματα λόγω ασθένειας. Τα χέρια της ήταν γεμάτα χαραγματιές, σαν να είχε παλέψει με άγριο ζώο.
«Τα χέρια μου ήταν σαν να πάλευα με τζάγκουαρ», περιγράφει. Πιστεύει πως οι πληγές ήταν από το σουγιά που κουβαλούσε πάντα μαζί του – το ίδιο μαχαίρι με το οποίο την είχε απειλήσει: «Θα σε ξεκοιλιάσω αν πεις ότι κάνω ναρκωτικά».
Γιατί ναι, όλο αυτό το διάστημα έκανε κοκαΐνη. Και εκείνη το ήξερε.
Τρία παιδιά που δεν γεννήθηκαν ποτέ
Ιούνιος 2024. Ήταν 11 μέρες μετά από χειρουργείο και στην αρχή της πρώτης της εγκυμοσύνης. Μία κλωτσιά στην κοιλιά ήταν αρκετή για να αλλάξει τα πάντα.
Κατέληξε στα ΤΕΠ του Ιπποκρατείου, έκλαιγε ασταμάτητα, δεν μπορούσε καν να μιλήσει. Ο υπεύθυνος του νοσοκομείου κάλεσε την αστυνομία, αλλά ο δικηγόρος του άντρα της την έπεισε να μην προχωρήσει σε καταγγελία.
Στις 2 Ιουλίου, έχασε το πρώτο της μωρό.
Το δεύτερο; Την επόμενη φορά που τη χτύπησε, του φώναζε απελπισμένη: «Μην με σπρώχνεις, είμαι έγκυος!» Είχε μόλις ακούσει την καρδιά του μωρού – ήταν 7η με 8η εβδομάδα. Μία εβδομάδα μετά, το μωρό δεν υπήρχε πια.
Το τρίτο το έχασε από τη συναισθηματική και λεκτική βία που δεχόταν καθημερινά.
«Θέλει να με σκοτώσει»
Σήμερα, η γυναίκα ζει με τον φόβο. Παρόλο που υπάρχουν περιοριστικά μέτρα, ο άντρας συνεχίζει να την πλησιάζει. Γλίτωσε δύο φορές το αυτόφωρο, καταγγέλλει, γιατί είχε «άτομα μέσα στην Αστυνομία που τον ειδοποιούσαν».
«Είναι ικανός για τα πάντα», λέει. «Και επειδή ξέρει ότι είμαι εγώ που θα τον κλείσω στη φυλακή, θέλει να με σκοτώσει. Το ξέρει και η Εισαγγελία».
Μάλιστα, έχει αρχίσει να ρωτάει «περίεργα πράγματα» τους γονείς της – κάτι που την τρομάζει ακόμα περισσότερο.
Η έκκλησή της
«Δεν ξέρω γιατί η Εισαγγελία δεν τρέχει περισσότερο το ζήτημά μου. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου», καταλήγει με απόγνωση στη φωνή της.
Μία ιστορία που θυμίζει πως η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι απλά μία είδηση. Είναι πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες γυναίκες – και συχνά, η κραυγή τους δεν ακούγεται αρκετά δυνατά.
