Όλα τα πρωτεύοντα όντα αντιδρούν στο “γκίλι γκίλι” και είναι ο κλασικός τρόπος για να εξασφαλίσουμε το γέλιο από ένα μωρό. Η αιτία όμως που ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια δεν είναι τόσο για γέλια, μάλλον ανάγεται στη σφαίρα της νευρολογίας και της ψυχολογίας.
Μπορείτε να φανταστείτε το λόγο, αν σκεφθείτε ότι όταν εμείς προσπαθούμε να γαργαληθούμε, αυτό είναι αδύνατο.
Από την πλευρά της Νευρολογίας, το γαργαλητό σε μασχάλες και πατούσες εξηγείται από το γεγονός ότι πρόκειται για περιοχές προστατευμένες , οι οποίες που σπανίως έρχονται σε επαφή με εξωτερικά ερεθίσματα.
Από την πλευρά της Ψυχολογίας, η ένταση που μας δημιουργείται όταν κάποιος μας γαργαλάει, είναι ουσιαστικά μία ήπια κρίση πανικού!
Είναι ουσιαστικά η αντίδρασή μας στο φόβο ότι μπορεί να πονέσουμε ή ότι δεν έχουμε τον έλεγχο του τι μας συμβαίνει.
Γι αυτό, όταν προσπαθούμε να γαργαλήσουμε τον εαυτό μας, ελέγχουμε πλήρως την κατάσταση. Αν πάλι δηλώσουμε ότι δεν γαργαλιόμαστε, τότε πραγματικά δεν γαργαλιόμαστε.
