Όταν περπατάς στις ακτές του κόλπου της Θεσσαλονίκης και συναντάς μια νεκρή ξεβρασμένη θαλάσσια χελώνα -ένα είδος σπάνιο και απειλούμενο με εξαφάνιση- και μετά από ένα περίπου χιλιόμετρο συναντάς άλλη μια νεκρή θαλάσσια χελώνα,

ανάμεσα σε πλαστικά μπουκάλια και σκουπίδια, αναρωτιέσαι γιατί η τουριστική μας χώρα, που ούτως ή άλλως έχει συνηθίσει να πνίγονται κάθε μέρα πρόσφυγες στα νερά της, θεωρεί φυσικό να χάνονται και οι υπό εξαφάνιση χελώνες. Ο βασικός λόγος είναι η αδιαφορία.

Τα σπάνια αυτά πλάσματα, που κανονικά ζούνε εκατό και βάλε χρόνια, πεθαίνουν πριν την ώρα τους και μαζικά τρώγοντας, χωρίς να το γνωρίζουν, πλαστικά σκουπίδια στη θάλασσα τα οποία παίρνουν ατυχώς για τροφή.

Τα πλαστικά αυτά, που χρειάζονται 1.000 χρόνια για να διαλυθούν, στοιβάζονται στον εντερικό τους σύστημα, το βουλώνουν και τα άτυχα ζώα πεθαίνουν είτε από ασιτία είτε από δηλητηρίαση. Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που θα πετάξετε οτιδήποτε πλαστικό στο περιβάλλον, να θυμάστε πως είστε συνένοχοι σε μια μαζική δολοφονία αθώων πλασμάτων, όπως αυτές οι χελώνες.

ΠΗΓΗ: seleo.gr
Πηγή