Η πορεία της ηθοποιού τιμήθηκε που με δύο αστέρια στη «Λεωφόρο της Δόξας» στο Χόλιγουντ
Η Ντόρις Ντέι που πέθανε χθες στην Καλιφόρνια σε ηλικία 97 ετών από επιπλοκές πνευμονίας, θα μείνει στη μνήμη για το τραγούδι «Que sera sera», μια παγκόσμια επιτυχία που της επέτρεψε να συνδυάσει τους δύο μεγάλους άξονες της καριέρας της: το τραγούδι και τον κινηματογράφο, στους οποίους διακρίθηκε και τιμήθηκε με δύο αστέρια στη «Λεωφόρο της Δόξας» στο Χόλιγουντ.
Η ξανθιά Αμερικανίδα ήταν 34 ετών το 1956, όταν ο ‘Αλφρεντ Χίτσκοκ της δίνει τον συγκινητικό ρόλο μιας μάνας της οποίας το παιδί απήχθη από κατασκόπους που έρχονταν από το κρύο στην κλασική του ταινία «O Άνθρωπος που γνώριζε πολλά». Στο πλευρό του Τζέιμς Στιούαρτ και του Ντανιέλ Ζελέν η Ντόρις Ντέι υποδύεται έναν ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της: αυτόν μιας διάσημης τραγουδίστριας που ερμηνεύει το «Que sera, sera» μεγαλόφωνα, για να ειδοποιήσει τον γιό της ότι η ώρα της απελευθέρωσης πλησιάζει.
Το κομμάτι που υπογράφουν ο Τζέι Λίβινγκστον και ο Ρέι ‘Εβανς κερδίζει το ‘Οσκαρ καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού.
Λατρεύτηκε από το κοινό
Παρά τις κάπου 40 ταινίες στις οποίες έπαιξε και την λατρεία του κόσμου προς το πρόσωπό της, η Ντόρις Ντέι δεν θα πάρει κανένα ‘Οσκαρ.
Η εικόνα της χαρούμενης συμπαθητικής γειτόνισσας που εξέπεμπε δεν θα προσελκύσει τους κριτικούς του κινηματογράφου και η ίδια θα περιοριστεί σε ένα «Γκράμι» για την καριέρα της στο τραγούδι, έχοντας στο ενεργητικό της 650 τραγούδια και σχεδόν 20 δίσκους.
Για την κριτικό του κινηματογράφου Μόλι Χάσκελ, η Ντόρις Ντέι ήταν «η πιο υποτιμημένη και η λιγότερο αναγνωρισμένη ηθοποιός που πέρασε ποτέ από το Χόλιγουντ».
Σε προσωπικό επίπεδο, η ζωή δεν ήταν εύκολη για την Ντόρις Μέρι. Η Μέρι Αν Φον Κάπελχοφ, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1922 στο Σινσινάτι του Οχάιο, από οικογένεια γερμανικής καταγωγής. Οι γονείς χωρίζουν όταν η Ντόρις είναι 13 ετών και πλέον εκείνη βρίσκεται με μια μητέρα που την παρακινεί να ανεβεί στη σκηνή.
Έπειτα από ένα σοβαρό τροχαίο, η Ντόρις αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον χορό για να αφοσιωθεί στο τραγούδι.
Η καριέρα της ξεκινά στις αρχές της δεκαετίας του 1940. Η Ντόρις Ντέι για το «big band» του Λες Μπράουν με τον οποίο ερμήνευσε το «Sentimental journey», που έμελλε να γίνει ο ύμνος της επιστροφής των στρατιωτών στην πατρίδα μετά τη νίκη του 1945.
Αλλά η νεαρή Ντόρις είχε ήδη χωρίσει από τον πρώτο σύζυγο που ήταν βίαιος, τερματίζοντας τον πρώτο από τους τέσσερις γάμους, από τους οποίους κανένας δεν θα κρατήσει.
Το 1948 γυρνά την πρώτη της ταινία «Romance on the High Seas» («Το Ρομάντζο των 7 Θαλασσών») και θα ακολουθήσουν άλλες επιτυχίες όπως «Calamity Jane (1953), «Love Me or Leave Me» (1955), «Please Don’t Eat the Daisies» (1960).
Η σταρ των ρομαντικών κομεντί
Η Ντόρις Ντέι λάμπει κυρίως στις ρομαντικές κομεντί, ένα είδος που κορυφώνεται το 1959 με το «Pillow Talk» το οποίο γυρίζει δίπλα στους Κάρι Γκραντ και Ροκ Χάντσον.
Στα 29 γενέθλιά της παντρεύεται τον Μάρτιν Μέλτσερ ο οποίος θα γίνει ο ιμπρεσάριος της. Αλλά όταν αυτός πεθαίνει το 1968, εκείνη ανακαλύπτει ότι της άφησε πολλά χρέη.
Η σταρ λαμβάνει 22 εκατομμύρια αποζημίωση από έναν επιχειρηματία που είχε προσλάβει ο Μέλτσερ για να διαχειριστεί την περιουσία της. Αυτός ο τρίτος σύζυγος υιοθετεί τον μοναχοπαίδι της, τον Τέρι Μέλτσερ, που ήταν το βιολογικό της παιδί από τον πρώτο σύζυγό της. Ο Τέρι πεθαίνει από καρκίνο το 2004.
Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας της, η Ντόρις θα υποστηρίξει την εικόνα της σωστής Αμερικανίδας, καθώς αρνείται το 1967 να παίξει τον ρόλο της κυρίας Ρόμπινσον στην ταινία «Ο Πρωτάρης» κρίνοντας υπερβολικά τολμηρό μια γυναίκα που είναι μητέρα να θέλει να σαγηνέψει τον νεαρό και αθώο Ντάστιν Χόφμαν.
«Μου αρέσει να είμαι χαρούμενη, να διασκεδάζω στα γυρίσματα, να φοράω ωραία ρούχα και να είμαι όμορφη. Μου αρέσει να χαμογελώ και οι άνθρωποι να γελούν. Αυτά είναι όλα όσα θέλω», έλεγε σε μια συνέντευξη.
Τη δεκαετία του 1970 η καριέρα της αρχίζει να παρακμάζει και η Ντόρις Ντέι ιδρύει το Doris Day Animal Foundation που δραστηριοποιείται για την προστασία των ζώων στην κατοικία της Καλιφόρνια, όπου ήταν γειτόνισσα του Κλιντ Ιστγουντ.
Οι τελευταίες δεκαετίες της ζωής της πέρασαν μακριά από το Χόλιγουντ και κοντά στα ζώα. Το 2016, για την ημέρα των γενεθλίων της, αυτή η χορτοφάγος εξηγούσε στο περιοδικό Closer ότι «ήθελε να πάει βόλτα μαζί με τα σκυλιά της».
Το 2004 ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο νεότερος της απένειμε το «μετάλλιο της Ελευθερίας», τη μεγαλύτερη τιμητική διάκριση, γιατί «κατέκτησε τις καρδιές των Αμερικανών πλουτίζοντας παράλληλα την κουλτούρα μας».
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
