Τα στίγματα είναι τα σημάδια από τα πάθη του Χριστού κατά την διάρκεια της πορείας του προς το Γολγοθά αλλά και τη σταύρωσή του κατά τις ημέρες του Πάσχα. Είναι από τα πιο σπάνια και ανεξήγητα φαινόμενα που διαρκούν εδώ και αιώνες, ενώ υποτίθεται ότι εμφανίζονται σε λίγους ανθρώπους μετά από θερμή προσευχή. Οι πληγές του Χριστού από τη Σταύρωση, τα σημάδια του μαρτυρίου, υπενθυμίζουν τα πάθη του Χριστού και τον πόνο που ο ίδιος βίωσε πάνω στο σταυρό.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι βιώνουν έναν δυσβάστακτο πόνο στα χέρια και τα πόδια, δηλαδή στα σημεία εκείνα όπου ο Χριστός είχε τα καρφιά κατά τη Σταύρωσή Του. Άλλοι πάλι, εκτός από τον πόνο φέρουν και ουλές στο σώμα τους, οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις αιμορραγούν, στα ίδια σημεία όπου ο Ιησούς είχε τα σημάδια από τα καρφιά.
Κατά καιρούς δίνονται διάφορες ερμηνείες για το φαινόμενο των στιγμάτων. Άλλοι μιλούν για θαύμα που προκύπτει από μία υπερβάλλουσα θρησκευτικότητα, άλλοι για καλοστημένη απάτη και άλλοι για ψυχαναγκαστικά φαινόμενα του μυαλού.
Όπως και να έχει, οι παρακάτω άνθρωποι θεωρούν τους εαυτούς τους στιγματικούς. Πεπεισμένοι ότι βίωσαν το πόνο του Ιησού και ότι επελέγησαν για τον σκοπό αυτό, αφιέρωσαν τη ζωή τους υπέρ των αδυνάτων.
Ας δούμε τις ιστορίες τους και τα συμπεράσματα δικά σας…
Φραγκίσκος της Ασίζης 
Ζωγραφιά του Αγίου Φραγκίσκου από εκκλησία στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης
Ο Φραγκίσκος της Ασίζης (1182 – 3 Οκτωβρίου 1226) είναι άγιος της Καθολικής εκκλησίας, ιδρυτής του Τάγματος των Φραγκισκανών. Κατά τη διάρκεια μιας αρρώστιας του είδε δύο όνειρα κι έτσι πήρε την απόφαση να αφιερωθεί στη φιλανθρωπία. Κήρυξε την ισότητα, την ειρήνη, την περιφρόνηση του πλούτου και την αγάπη προς όλα τα δημιουργήματα του Θεού. Κυκλοφορούσε ντυμένος με ένα χιτώνα, δεμένο στη μέση με ένα σκοινί.
Για τρία χρόνια αποσύρθηκε στην ησυχία της ασκητικής ζωής. Στις 14 του Σεπτέμβρη του 1224, την ημέρα της γιορτής της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού είδε ένα όραμα: την εικόνα του σταυρωμένου Χριστού να κατεβαίνει από τον ουρανό. Όταν το όραμα έσβησε, εμφάνισε πάνω στο σώμα του τα στίγματα των πληγών του Ιησού από τα καρφιά του σταυρού και το τρύπημα της λόγχης. Ανακηρύχτηκε άγιος το 1228 και η μνήμη του τιμάται στις 4 Οκτωβρίου.
Ο ιταλός στιγματικός που έλεγε ότι έχανε μία κούπα αίμα τη μέρα
Ο ιταλός Πατέρας Πίος, υπήρξε από τους πιο γνωστούς στιγματικούς. Το όνομά του ήταν Francesco Forgione και σε ηλικία 15 ετών αποφάσισε να γίνει καπουτσίνος μοναχός.Έζησε τον 20ο αιώνα και έφερε για δεκαετίες στο σώμα του τις πληγές του Χριστού. Από την ηλικία των πέντε ετών είχε παραισθήσεις. Ισχυριζόταν πως έβλεπε τον Ιησού και την Παρθένο Μαρία ενώ πίστευε πως όλοι μπορούσαν να τους δουν.
Για πενήντα χρόνια, ο ίδιος υποστήριζε ότι έφερε στίγματα στα χέρια, στα πόδια και στα πλευρά τα οποία αιμορραγούσαν από το 1931 μέχρι και το θάνατό του το 1968 σε ηλικία 81 ετών. Μάλιστα ο ίδιος έλεγε ότι έχανε τόσο αίμα που αντιστοιχούσε σε μία κούπα τη μέρα. Ο ιστορικός Sergio Luzzatto τον αμφισβήτησε υποστηρίζοντας ότι δεν επρόκειτο για κάποιο θαύμα αλλά για πληγές που δημιουργούσε ο ίδιος ο Πατέρας Πίος στον εαυτό του με οξύ.
Η πεποίθησή του περί απάτης στηριζόταν στο ότι είχε βρει έγγραφα στο Βατικανό ανάμεσα στα οποία ήταν και η παραγγελία μεγάλης ποσότητας από συγκεκριμένο οξύ. Ο Πατέρας Πίος προσευχόταν κάθε μέρα για να εξαφανιστούν τα σημάδια, όχι όμως και ο πόνος. Ωστόσο, τα σημάδια δεν εξαφανίστηκαν, αντιθέτως υπήρχαν στο σώμα του μέχρι και την ημέρα που πέθανε το 1968. Το 2002 ανακηρύχτηκε άγιος από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα
