Η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Κίνα, η Ινδία, το Πακιστάν, το Ισραήλ και πιθανότατα η Βόρεια Κορέα διαθέτουν συνολικά περίπου 13.000 πυρηνικά όπλα, τα περισσότερα από τα οποία είναι πολλές φορές ισχυρότερα από την ατομική βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα.
Όπως αναφέρει σε ανάλυσή το iMEdD, αξίζει να σημειωθεί πως από τις 6.257 πυρηνικές κεφαλές που διαθέτει η Ρωσία, 1.458 είναι ενεργές ανεπτυγμένες (σύμφωνα με την ισχύουσα συνθήκη START II τόσο οι ΗΠΑ όσο και τη Ρωσία περιορίζονται σε 1.550 ανεπτυγμένες συνολικά πυρηνικές κεφαλές), 3039 είναι ανενεργές αλλά διαθέσιμες για να γίνουν ενεργές, και 1.760 έχουν αποσυρθεί και αναμένουν την αποσυναρμολόγησή τους. Αντίστοιχα από τις 5.550 πυρηνικές κεφαλές των ΗΠΑ 1.389 είναι ενεργές, 2.361 είναι ανενεργές αλλά διαθέσιμες, και 1.800 στην αναμονή προς αποσυναρμολόγηση.
Η Βόρεια Κορέα σύμφωνα με διάφορες πηγές δεν φαίνεται αυτή τη στιγμή να διαθέτει καμία πυρηνική κεφαλή, παρόλα αυτά πολλοί οργανισμοί επισημαίνουν πως επειδή έχει στην κατοχή της υλικό για την κατασκευή 40-50 πυρηνικών κεφαλών είναι πολύ πιθανό να έχει ήδη πυρηνικό οπλοστάσιο.
Από τις περίπου 13.000 πυρηνικές κεφαλές στον κόσμο, περισσότερες από 9.000 βρίσκονται σε στρατιωτικά αποθέματα για χρήση από πυραύλους, αεροσκάφη, πλοία και υποβρύχια. Οι υπόλοιπες πυρηνικές κεφαλές έχουν αποσυρθεί, αλλά παραμένουν σχετικά άθικτες και περιμένουν την αποσυναρμολόγηση. Από τις πυρηνικές κεφαλές που βρίσκονται στα στρατιωτικά αποθέματα, περισσότερες από 3.000 έχουν αναπτυχθεί με επιχειρησιακές δυνάμεις (σε βάσεις πυραύλων ή βομβαρδιστικών). Από αυτές, περίπου 2.000 πολεμικές κεφαλές των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Βρετανίας και της Γαλλίας βρίσκονται σε υψηλή ετοιμότητα, έτοιμες για χρήση σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Χώρες του ΝΑΤΟ που φιλοξενούν αμερικανικά πυρηνικά όπλα
Bέλγιο, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία και Τουρκία είναι τα πέντε κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ που φιλοξενούν πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ. Παρόλο που οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών δεν έχουν ποτέ δηλώσει επίσημα την ύπαρξη αυτών των όπλων, κατά καιρούς πολιτικές προσωπικότητες έχουν επιβεβαιώσει αυτήν την πρακτική.
Η συμφωνία για την κοινή χρήση πυρηνικών όπλων αποτελεί μέρος της αμυντικής πολιτικής του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ). Σε καιρό ειρήνης, τα πυρηνικά όπλα που φιλοξενούνται σε μη πυρηνικές χώρες φυλάσσονται από τις δυνάμεις των ΗΠΑ, ενώ σε καιρό πολέμου ενεργοποιείται ένα σύστημα διπλού κώδικα: Τότε, τόσο η χώρα φιλοξενίας όσο και οι ΗΠΑ θα πρέπει να εγκρίνουν τη χρήση των όπλων, τα οποία θα εκτοξεύονται από τα αεροπλάνα της πρώτης.
Τα όπλα αυτά είχαν αναπτυχθεί σε αυτές τις χώρες την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Με το πέρας, όμως, αυτής της περιόδου και με δεδομένο πως κάποια από τα κράτη του πρώην Ανατολικού Μπλοκ εντάχθηκαν σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν τη συγκεκριμένη πρακτική, αποσταθεροποιητική και επικίνδυνη. Σε αυτό το πλαίσιο αξίζει να σημειώσουμε πως κατά καιρούς έχει εκφραστεί έντονη αντίθεση στην τοποθέτηση αυτών των όπλων στην Ευρώπη, μεταξύ άλλων και από ορισμένες κυβερνήσεις των κρατών φιλοξενίας, όπως της Γερμανίας, του Βελγίου και της Ολλανδίας που έχουν ζητήσει την απομάκρυνση των αμερικανικών πυρηνικών όπλων από τις χώρες τους.
Τα όπλα αυτά φυλάσσονται σε υπόγειες κρύπτες WS3* αεροπορικών βάσεων που βρίσκονται σε διάφορα στρατιωτικά αεροδρόμια του ΝΑΤΟ. Οι κωδικοί του Permissive Action Link (PAL) που χρησιμοποιούνται για τον οπλισμό τους παραμένουν σε αμερικανικά χέρια.
*Το σύστημα αποθήκευσης και ασφάλειας όπλων WS3 (Weapon Security and Survivability System ή Weapons Survivability and Security System) είναι ένα σύστημα που περιλαμβάνει ηλεκτρονικούς ελέγχους και υπόγειους θαλάμους ενσωματωμένους στα δάπεδα των PAS (Protective Aircraft Shelters) σε διάφορα στρατιωτικά αεροδρόμια του ΝΑΤΟ. Οι θάλαμοι αυτοί χρησιμοποιούνται για την ασφαλή αποθήκευση ειδικών όπλων, συνήθως τακτικών πυρηνικών.
Πηγή: iMEdD
